Donderdag 14 en Vrijdag 15 oktober; Donderdagochtend werd het werkbezoek afgerond. De laatste puntjes werden nog op de ‘i’ gezet en de noodzakelijke klussen die nog moesten gebeuren werden afgehandeld.

Een belangrijk moment was het bezoek van Gezá Kascó en Gezá Dorá. Een predikant en zijn vrouw uit het dorp Bátyú. Met deze mensen was dinsdag al een kort gesprek geweest en mevrouw Gezá Dorá vertelde toen iets over haar werk onder straatkinderen in het dorp. Stichting OZO had aangegeven dat ze graag hulp wilde bieden en daarom kwamen beiden donderdagochtend langs om nadere toelichting te geven.

Het klinkt misschien vreemd maar ook in een klein dorpje, zoals Bátyú, van ongeveer 3.000 inwoners, leven straatkinderen. Ze leven niet altijd op straat, maar ze hebben ook niet een echt warm en liefdevol thuis maar leven onder zeer armoedige omstandigheden. De reden hiervan is dat ouders te maken hebben met verslavingen of psychische problemen. Mevrouw Gezá Dorá heeft in haar huis en haar hart ruimte gemaakt voor deze kinderen. Samen met een drietal andere vrouwen zorgen zij ervoor dat kinderen drie dagen per week na schooltijd opgevangen worden. Ze krijgen dan een warme douche, schone kleren en wat heel belangrijk is: een gezonde warme maaltijd. De school heeft niet – zoals veel andere scholen in het gebied – de mogelijkheid om voor een warme maaltijd te zorgen. De kinderen die geen opvoeding van hun ouders ontvangen krijgen dit via dit predikantenechtpaar en hun vrijwilligers. De vraag van het echtpaar was of Stichting OZO een bijdrage in de kosten zou kunnen geven. Ze hebben hun jeugdwerk de naam ‘The Shelter’ gegeven want “de kinderen worden hier beschermd tegen de boze buitenwereld”. Dat is de realiteit.

De deelnemers aan het werkbezoek waren heel erg onder de indruk van het verhaal en het werk. Binnenkort gaat OZO bekijken hoe men dit werk kan ondersteunen. Donderdagochtend werd alvast een financiële bijdrage overhandigd en werden er gebreide dekens en mutsen uit Holland meegegeven. Het predikantenechtpaar was heel blij met de giften en ze hopen binnenkort meer info te geven over het werk.

In de middag werden de koffers gepakt en was het tijd voor afscheid nemen. Er waren al wat berichten vanaf de grens gekomen dat het allemaal heel traag ging vanwege storingen in het systeem aan de Hongaarse kant. 14.30 uur werd het gezelschap uitgezwaaid bij Rehoboth een uur later – 15.30 uur - kon men aanschuiven in de rij voor de grens. Uiteindelijk ging acht uur later de laatste slagboom naar boven en kon 23.30 uur de lange rit richting Nederland aanvangen om zo’n vierentwintig uur later op het eiland te arriveren. Het was overigens een heel voorspoedige reis die ondernomen werd met twee huurbussen, gesponsord door de vaste sponsor van de werkbezoeken. Kees Sperling van De Branding.

Stichting OZO kan terugzien op een gezegend werkbezoek waarvoor God bij het afscheid in Rehoboth en bij aankomst in Middelharnis de Heere God dank voor werd gezegd. Men kwam terug met veel nieuwe indrukken en nieuwe impulsen voor weer nieuwe projecten. Daarnaast is men er weer van overtuigd dat het huidige werk onder bejaarden en de allerarmsten ook rijk gezegend mag worden.
Als alles volgens plan verloopt, zal het volgende werkbezoek in januari van 2022 plaatsvinden.

Woensdag 13 oktober; Vandaag – en ook morgen – is het voor de deelnemers aan het werkbezoek, tijd om verschillende dingen af te ronden. Want morgen – donderdag halverwege de middag – hoopt men weer de weg richting Nederland gaan. Er moesten deze dag nog wat financiële zaken worden afgestemd en kleine dingetjes afgerond. Ook was er deze dag nog tijd voor wat ontspanning. Om half acht ’s ochtends vertrok de hele groep al naar de boerderij. Hier moest nog even geassisteerd worden bij een aanpassing aan de onlangs aangeschaft combine, want deze machine dient natuurlijk klaar te zijn voor de maisoogst, die binnen twee weken begint. Vervolgens werd met de sleuteloverhandiging door Herman aan Blog János de combine officieel overgedragen.

Vervolgens werd koers gezet naar Moekatsjeve. In deze stad is een grote markt en daar werden nog wat inkopen gedaan. Ook werd er een bezoek gebracht aan wat hoger gelegen delen van de Karpaten. Hier werd een stevige wandeling gemaakt rondom het sanatorium dat in een prachtig kasteel is gevestigd.

Weer in Rehoboth aangekomen was daar juist een lading hout afgeleverd. Dit hout is nodig voor de verwarming van het gebouw. Vanwege de zeer hoge gasprijs is er ook in Oekraïne een run ontstaan op stookhout. Natuurlijk drijft dit ook de prijs op en wordt dit hout door sommigen het ‘nieuwe goud’ genoemd.

Aan het eind van de middag werd door enkelen een bezoek gebracht aan een schooltje in een dorp in de buurt. De school had via ds. Tamás een verzoek gedaan om een klimtoestel te schenken. Dit verzoek wekte enige verbazing want tijdens de rondleiding door de directrice bleek het om een prachtig nieuw schoolgebouw te gaan dat heel modern is ingericht. De schoolleidster vertelde dat de bouw van de school nog maar kort geleden was afgerond en dat deze bouw geheel gefinancierd is door Hongarije. Maar op een gegeven moment, moet de school zichzelf bedruipen en dat is niet zo gemakkelijk want het – groeiende – schooltje staat in een heel arm dorpje. De school is zo ingericht dat ook de kleinste kinderen kunnen worden opgevangen want er zijn bedjes aanwezig voor een middagdutje voor de kinderen. Op deze school krijgen de kinderen iedere middag een warme maaltijd die in de schoolkeuken bereid wordt. Dit omdat een dagelijkse warme maaltijd lang niet voor alle kinderen vanzelfsprekend is.

In de avond werd gezamenlijk met de Oekraïense directie van OZO genoten van een maaltijd in een restaurant in het dorp. Op deze wijze werd de laatste avond in Oekraïne van dit werkbezoek afgesloten. Morgenmiddag hoopt men halverwege de middag weer richting de grens te gaan. Hans den Hartog blijft nog wat langer. Hij vliegt zaterdag terug naar Amsterdam.

Hoewel er morgen nog wel wat dingen op het programma staan kan men vooralsnog terugkijken op een geslaagd werkbezoek. Doordat er anderhalf jaar geen werkbezoek kon plaatsvinden is er tijdens dit bezoek veel administratie verricht en zijn er een aantal materiële dingen afgehandeld. Dit zijn zaken die moeten gebeuren om de visie van Stichting OZO gestalte te geven. Hierin wordt gestreefd om de hulp aan de allerarmsten door te laten gaan. Dit tot eer van God en tot heil van de naasten.

Het laatste artikel van deze ‘Volg ons’, zal waarschijnlijk pas in de loop van zaterdag online komen. We hopen en bidden dat de reizigers vrijdagavond weer gezond en wel op het eiland mogen arriveren.

Dinsdag 12 oktober; Een aantal deelnemers aan het werkbezoek vertrok al om zeven uur in de ochtend om een bezoek te brengen aan een varkensboerderij. De eigenaar daarvan had te kennen gegeven dat er een aantal varkens te koop was. Het gaat om achttien biggen en vier zeugen. Op de boerderij van OZO is nog plaats voor deze dieren. Na overleg werd besloten om deze dieren over te nemen. De varkenshouder gaat Oekraïne verlaten en gaat in Hongarije wonen en daarom verkoopt hij zijn boerderij. Vertrek van mensen naar het buitenland is een groot probleem voor de regio waarin OZO actief is. Vrijwel iedere bewoner van dit deel van Oekraïne heeft twee paspoorten: een Oekraïens en een Hongaars. Daarom is het vrij gemakkelijk om zich te vestigen in Hongarije. Het land waar meer werk is en daardoor ook een hogere levensstandaard. Natuurlijk is er ook geen taalbarrière want in de West-Karpaten, waarvan een aanzienlijk deel van de bewoners Hongaars is, is Hongaars de voertaal.

Deze dag werden er nog verschillende projecten besproken die de aandacht vragen. Zo is daar de polikliniek in Nagydobrony. Regelmatig werd er door OZO regelmatig materiaal en apparatuur geschonken aan dit medisch centrum. Dit gaf nooit problemen. Nu is er iets veranderd door overheidsmaatregelen. De artsen moeten nu een ruimte huren in het kliniek en brengen hun eigen apparatuur mee. Artsen betalen dan de huur aan de gemeente (het rijk). Als ze dan ‘verhuizen’ naar een andere praktijkruimte nemen ze ook de apparatuur mee. Vanuit de polikliniek is gevraagd om een ECG apparaat. OZO wil hier wel in voorzien maar er zal dan wel een contract moeten worden opgesteld. De dokter wil dit contract wel ondertekenen. De arts wil clean – legaal – werken, zo gaf ze aan. Er werd besloten om in de toekomst volgens de nieuwe procedure te werken.

Er werden deze dag verschillende adressen waaraan hulp wordt verleend bezocht. Het team van OZO werd tijdens deze bezoeken weer geconfronteerd met een van de speerpunten van het werk: hulp aan de allerarmsten. Samen met ds. Géza Kacsó werd een bezoek gebracht aan verschillende adressen. Zo was er een gezin waarin een nog vrij jonge weduwe niet meer kon werken omdat ze 24/7 voor haar zwaar gehandicapte dochter (22 jaar) moest zorgen. Haar man is enkele jaren geleden overleden aan kanker. De vrouw had grote behoefte aan een speciale rolstoel waarin ze met haar dochter naar buiten kan. Vanuit de Stichting wordt nu gekeken of hier iets aan gedaan kan worden.

Bij een jongeman werd een tas met voedingsmiddelen bezorgd. Hij zwerft veel door het dorp en verricht hier en daar wat karweitjes. Men trof hem niet thuis aan. De tas levensmiddelen werd maar in het raam gezet.

Verder was daar een man die gewerkt heeft op een molen. Hij is beperkt is zijn bewegingen en is heel eenzaam. Zijn familie is naar het buitenland vertrokken. Dit is ook het geval bij een 86-jarige mevrouw. Huilend vertelde zij haar droevig levensverhaal.

Teruggekomen in de pastorie bij ds. Géza vertelde zijn vrouw dat zij veel werkt onder jongeren in het dorp die afkomstig zijn uit straatarme gezinnen. Ze probeert enkele malen per week een maaltijd voor de jongeren te bereiden. Verder geeft ze hen ook wat kleren. Meestal zijn dit jongeren waarvan de ouders mentale problemen hebben, meestal als gevolg van verslavingen. Er was een jongen die leeft in zijn ouderlijk huis in een kartonnen doos omdat er geen bedden zijn. Een andere jongeren vroeg zich af waar de ratten zijn in de pastorie want in het huis waar hij woont zijn deze kind aan tafel. Graag zou deze mevrouw graag nog meer doen voor deze jongeren, maar de financiële middelen ontbreken. OZO gaat hier zeker hulp bieden.

Voor de bewoners van Rehoboth was deze dag een bijzondere dag want in de middag werd voor het eerst in dit najaar de kachel aangestoken. De houtvoorraad werd aangesproken en binnen korte tijd kwam er rook uit de schoorsteen.

Maandag 11 oktober; Deze maandag was een echte vergaderdag. Het OZO-bestuur besprak met de OZO-mensen ter plaatse, Hidi Jenö en Balog Janos, de financiële situatie, de voortgang van de projecten en er werd een begin gemaakt met het formuleren van de speerpunten voor de toekomst. Ook werden verschillende vragen voor een donatie of een materiële bijdrage van zorgvragers behandeld. Een voorbeeld hiervan is een verzoek van de polikliniek waar behoefte is aan specifieke apparatuur. Verder waren er verzoeken van schooltjes voor bijdragen in schoolmaterialen en -meubilair. Deze verzoeken werden natuurlijk grondig bekeken en binnenkort zal beslist worden welke projecten er kunnen worden gesteund.

Brandweerman Hans den Hartog bracht een deel van de dag door in Nagydobrony waar hij weer een bezoek bracht aan de brandweerkazerne die veel steun krijgt en heeft gekregen van Stichting OZO. Tijdens zijn bezoek was er een controle van ‘hogerhand’. Er werd gecontroleerd of alle papieren in orde waren en enkele brandweerlieden werden meegenomen voor een controle op de aanwezigheid van alcohol, drugs of andere zaken die voor brandweermensen verboden zijn. Overigens was er geen keuring van de brandweerauto en het hulpverleningsmateriaal.

In de afgelopen dagen zijn er naast de aanvoer van incontinentiemateriaal ook veel andere goederen binnengekomen. Hieronder waren gebreide dekens, geneesmiddelen, gereedschappen voor in de werkplaats en in de tuin. Adri van der Laan heeft een begin gemaakt om deze materialen te sorteren en op te bergen. Er is momenteel veel hulpmateriaal aanwezig. De verwachting is dat deze goederen de komende winter hun weg zullen vinden richting de allerarmsten in het werkgebied van Stichting OZO. Na de maaltijd te hebben genuttigd bij één van de OZO-directeuren gingen de mensen van het werkbezoek vroeg naar bed omdat morgen weer een drukke dag wacht.

Zondag 10 oktober; Bij vrijwel alle werkbezoeken die in de afgelopen jaren zijn afgelegd door het team van Stichting OZO, wordt geprobeerd om zoveel mogelijk één van de zondagse diensten van de kerken in de regio bij te wonen. Deze zondag is dit niet gelukt. Vanwege de coronamaatregelen en het risico van besmetting, heeft men deze keer er voor gekozen om geen dienst bij te wonen. Wel ging men er in de vroege morgenuren eropuit voor een stevige boswandeling. De wandelaars kwamen ook nu weer onder de indruk van het bos dat zich langzamerhand aan het tooien is in prachtige herfstkleuren. Na wat lichte nachtvorst werd ook deze dag weer gekenmerkt door fraai zonnig weer. De wandeling werd afgesloten met - de streekspecialiteit – van zelfgebakken spek op een open vuur.

In de middag weer aangekomen in Rehoboth. Het was de bedoeling dat er in het huis in de middag een kerkdienst zou worden gehouden waar een predikant zou spreken en een koor zingen. Alleen het koor kwam opdagen, de predikant liet het vlak voor de bijeenkomst afweten. Maar de bewoners genoten van het koor. Uit de reacties blijkt dat ze dit soort gezamenlijke bijeenkomsten zeer waarderen. Het is voor het bestuur van de Stichting OZO niet altijd gemakkelijk om een beeld te krijgen van het dagelijks reilen en zeilen van de zorg in het huis. Tijdens het ontbijt van de ouderen werd een ‘rondje’ gemaakt en men kwam weer onder de indruk van de hoeveel liefde en zorg die het personeel telkens weer inzet om het de ouderen naar de zin te maken. Het contact met de ouderen is ook voor het stichtingsbestuur heel belangrijk. Door de contacten word je weer geïnspireerd, bemoedigd en aangespoord om voor deze bewoners bezig te zijn.

De rest van deze zondag werd min of meer in rust doorgebracht. De tijd werd benut om de dienst van de verschillende thuisgemeenten terug te luisteren. Ook werd het programma voor de komende dagen nog doorgenomen. De resterende dagen van het werkbezoek zullen nog intensief zijn want er staan nog verschillende zaken op de agenda. U leest ervan in de komende afleveringen van ‘Volg ons’.

Zaterdag 9 oktober; Het was deze ochtend vroeg dag voor de technici onder de deelnemers van het werkbezoek. Om half 8 stonden zij al in de ruimte van de waterzuiveringsinstallatie om het karwei af te maken waar ze vrijdagavond aan waren begonnen: het vervangen van de pompen van de waterzuiveringsinstallatie. In de bagage van de deelnemers van het werkbezoek waren ook nieuwe pompen voor de drinkwater zuiveringsinstallatie. De oude installatie van Rehoboth was aan vervanging toe. Een waterleiding is er niet in Nagydobrony dus alle huizen zijn aangewezen op grondwater. Op een aantal plaatsen in het dorp kan het water ongezuiverd worden gedronken. Bij Rehoboth is dit echter niet het geval. Het grondwater bevat veel ijzer en daarom dient dit voor het gebruik gezuiverd te worden. Aan het eind van de middag was het karwei geklaard en konden de bewoners weer genieten van schoon en stromend drinkwater.

Voor de reizigers die minder technisch zijn aangelegd, waren er andere taken. Met de directeur van Rehoboth, Hidi Jenö werden verschillende zaken rondom het werk besproken. Tevens werd er een eenvoudiger registratie- en administratiesysteem ingevoerd voor zowel het verzorgingshuis als de boerderij. Momenteel wonen er 22 gasten in Rehoboth, dat is minder dan het huis aan kan. Maar men is in verband met de coronacrisis nog voorzichtig met het aannemen van nieuwe mensen. Toch hoopt men binnenkort weer nieuwe bewoners te verwelkomen want er is nog steeds een wachtlijst. Het OZO-bestuur en directie kan met dankbaarheid en tevredenheid terugkijken op de afgelopen tijd die niet zo gemakkelijk is geweest.

Een aantal van de mensen van OZO bracht in de middag een bezoek aan ‘de farm’, de boerderij die ook door OZO wordt geëxploiteerd. De opbrengst van deze boerderij - die aan de andere kant van het dorp ligt – was dit oogstseizoen geweldig. Zo kon er maar liefst dertig ton tomaten worden geoogst. Het is jammer dat de veilingprijs dit jaar heel erg laag was. Verder werd er radijs, aardappels en tarwe geoogst. Ook voor deze producten was de marktprijs niet hoog. Een bijzonder moment was dat er juist deze middag een maisvoorzetstuk voor de combine arriveerde. Met deze maaibalk kan tijdens het dorsen de mais goed van de rest van de plant worden gescheiden en kan deze mais worden gebruikt of verkocht. Deze belangrijke aanvulling op de van de zomer aangeschafte combine kan straks tijdens en na oogst van de mais veel voordeel opleveren.

Ook op deze dag scheen de zon weer rijkelijk. Dit was natuurlijk een goede gelegenheid voor de directie van Rehoboth om een barbecue te verzorgen. Toch werd vanwege de flink koude avond besloten om het vlees toch maar binnen te nuttigen.

Brandweerman Hans den Hartog toog deze dag naar Kisgejöc. Dit dorp heeft een actieve vrijwillige brandweer maar krijgt geen financiële ondersteuning van de overheid. Dit in tegenstelling tot de beroepsbrandweer in grotere plaatsen. Het team van Kisgejöc is heel enthousiast en heeft veel tijd gestoken in het realiseren van een eigen brandweerkazerne. In de zelfgebouwde kazerne was geen elektriciteit. Een sponsor uit Holland heeft ervoor gezorgd dat het gebouw van elektriciteit is voorzien. Hans draaide samen met de brandweercommandant de knop om, waardoor ook deze brandweerkazerne van elektriciteit is voorzien. Daarnaast kregen de brandweerlieden verschillende hulpmiddelen overhandigd, zoals verbindingsapparatuur en brandslangen. Ook werden er op een nabijgelegen veld nog verschillende realistische oefeningen gehouden met schuim en vuurzwepen. Ondertussen pruttelde boven een vuurtje een kookpot waarin verrukkelijke goulashsoep werd bereid. Deze soep werd natuurlijk aan het eind van het bezoek geserveerd. De onderlinge saamhorigheid en enthousiasme maakten grote indruk.

Tussen de bedrijven door werd de kennismaking met de bewoners van Rehoboth die gisteren was begonnen voortgezet.

Ook aan deze drukke zaterdag kwam weer een eind. Dankbaar zijn de mensen van OZO dat ze ook nu weer een belangrijke bijdrage aan het mooie werk hebben mogen leveren.

Woensdag 6, Donderdag 7 en Vrijdag 8 oktober; Het 62e werkbezoek was al enige tijd geleden gepland, maar of dit voorgenomen bezoek door kon gaan was allerminst zeker. Dit natuurlijk vanwege het rondwaren van het coronavirus. Er konden daardoor de afgelopen tijd geen werkbezoeken plaatsvinden. Anderhalf jaar geleden – januari 2020 – was het voor het laatst dat er een werkbezoek ondernomen kon worden. Het bestuur van Stichting OZO was dan ook heel blij dat er dit jaar weer een werkbezoek plaats kon vinden. Zo’n bezoek heeft meerdere doelen, de belangrijkste twee zijn de contacten onderhouden met de medewerkers in Nagydobrony en het tweede is het verzorgen van hulpgoederen. Wat dit laatste betreft is er in de afgelopen anderhalf jaar een flinke voorraad ‘opgespaard’. Dit betreft voornamelijk incontinentiemateriaal. Vanwege deze grote voorraad moesten ook de vervoersmogelijkheden zodanig worden uitgebreid dat zoveel mogelijk uit de opslag kon worden meegenomen. Dankzij een grote sponsor hadden de deelnemers nu de beschikking over twee grote bussen en twee flinke aanhangers. Deze werden in de dagen, voorafgaand aan het werkbezoek gevuld. Daardoor kon woensdag aan het eind van de middag worden vertrokken. Het was de bedoeling om zo vroeg mogelijk op donderdag aan de grens tussen Hongarije en Oekraïne te arriveren. Vanwege het vroege vertrek werd al op maandagavond de reis met gebed en schriftlezing - uit psalm 33 - begonnen.

Woensdagmiddag konden de deelnemers van het werkbezoek om half vijf vertrekken. Aan dit 62e werkbezoek namen de volgende mensen deel: Albert van Holten, Herman van Wezel, Michel Koppenaal, Krijn van der Wende, Hans den Hartog en Adri van der Laan. De reis verliep redelijk voorspoedig. Het duurde ongeveer drie uur voor de reizigers de Nederlands-Duitse grens bij Venlo bereikten. Dit vanwege de drukte en de regen. Deze regen vergezelde het team vrijwel de gehele reis. Aan het eind van de reis duurde de grensovergang tussen Hongarije en Oekraïne wel twee uur. Er moesten verschillende formaliteiten worden vervuld maar een vergeten stempeltje door een douanebeambte vergrootte de wachttijd aanzienlijk. Uiteindelijk kwam de groep om half één in de vroege vrijdagochtend in het verzorgingshuis Rehoboth aan. Na wat te hebben gegeten werd het bed opgezocht.

Vrijdag was een stralende dag. Zoals er zoveel dagen in Oekraïne zijn geweest want momenteel is het een erg droge tijd in Oekraïne. Het begin van de dag werd gebruikt om wat te acclimatiseren maar hier was weinig tijd voor want de enorme berg incontinentiemateriaal dat was meegekomen uit Nederland moest boven worden gebracht. De dankbare verpleegkundigen zorgden ervoor dat dit materiaal, waar grote vraag naar is, gesorteerd werd opgeborgen en klaar is voor gebruik.

Hans den Hartog ging in de middag naar de brandweerkazerne van Nagydobrony. Er werd met de drie aanwezige brandweerlieden – die juist in de vroege ochtend nog een huisbrand hadden geblust - nog wat dingen besproken over materialen die er nog nodig waren en over de materialen die in het verleden al eens waren geschonken. Ook werd er gekeken of er op de ‘Tatra’ – de brandweerwagen-een aggregaat kon worden geplaatst. Het zijn vriendelijke mensen maar de commandant was met vakantie en hij had de sleutel van de gereedschapsruimte meegenomen. Terwijl Hans met de brandweerlieden in gesprek was kwam er een brandalarm. De brandweerauto werd gestart en met zwaailicht en sirene ging men met een snelheid van 50 km op weg naar de brand. Hans aarzelde geen moment en hij nam naast de chauffeur plaats en reed mee naar de terreinbrand. Het ging om een stuk grasland wat in brand stond, een paar honderd meter achter verzorgingshuis Rehoboth. Het gortdroge materiaal brandde hevig maar uiteindelijk kreeg men de brand onder controle. Hans den Hartog verzekerde naderhand dat er best wel wat leermomenten zijn geweest, waar hij uiteindelijk nog op terug zal komen.

In de middaguren bezocht een deel van de werkbezoekers de landerijen van Rehoboth die in eigendom of beheer van Stichting OZO zijn. Momenteel heeft men het beheer over 100 hectare. De producten van dit ‘landbouwbedrijf’ zijn bestemd voor de bewoners van Rehoboth en de rest wordt verhandeld. Zo wordt bijvoorbeeld mais geruild voor stookhout want ook in Oekraïne is de gasprijs al jaren hoog. Naar verwachting wordt over twee weken de mais geoogst en zal de ‘nieuwe’ dorsmachine van OZO in gebruik worden genomen.

Er werd gesproken met nieuwe bewoners van Rehoboth en met de bewoners die al langere tijd in Rehoboth wonen. Het was een hernieuwde kennismaking na de lange tijd dat er geen bezoeken mogelijk waren.

Met de directieleden van Rehoboth, Balog Janos en Hidi Jenö werden de eerste gesprekken gevoerd. Er zullen er later in de week nog meerdere volgen want het was een lange tijd dat men elkaar niet ‘live’ heeft kunnen spreken.

Bij de ‘vracht’ goederen die meekwam zat ook een nieuwe pomp voor de waterzuiveringsinstallatie. Vrijdagavond na de maaltijd begonnen de technische mensen van de reizigers met het demonteren van een deel van de oude installatie, zodat Zaterdag het nieuwe apparaat kan worden geplaatst. Maar daar over meer in het bericht van morgenavond.

De mensen van het werkbezoek zijn blij en dankbaar dat ze veilig en wel in Rehoboth zijn aangekomen en dat ze deze dag op verschillende manier in dienst van de naaste mochten doorbrengen. Ze hopen en bidden dat ook de activiteiten op deze dag door God gezegend mogen worden. Dit tot heil van de arme naaste in Oekraïne.

Werkbezoek 62; Het volgende werkbezoek is gepland van DV woensdag 6 oktober t/m vrijdag 15 oktober. Zoals altijd kunt u meeleven via de OZO website, door op de knop ‘Volg Ons’ te drukken. Dagelijks plaatsen we hier onze belevenissen met bijgevoegde foto’s. In het ‘Gastenboek’ kunt u een bericht plaatsen. We hopen op een gezegend werkbezoek waarin we met Gods hulp het goede voor de arme naaste willen zoeken. We vragen om uw gebed hiervoor!