|
|
Jaargang 2019 Nr. 4
Van de voorzitter
Met het mooie oktober werkbezoek in het achterhoofd, waarin de natuur zich tooide met prachtige herfstkleuren, ligt de decembermaand weer in het verschiet. De laatste maand van het jaar 2019 waarin u weer een OC ontvangt. In Oekraïne begint er weer een moeilijke periode: de winter. Voor velen een tijd van moeite en ontberingen, voor veel gezinnen en ouderen armoede in combinatie met kou. Stichting OZO helpt waar zij kan, in samenwerking met kerken in het Karpatengebied. Met geestelijke lectuur, voedselpakketten, medicijnen, (gebreide) kleding en dekens. Hartverwarmend is de inbreng van vele diaconieën in Oekraïne, die met de aan hen geschonken middelen de gemeenteleden dienen. Even hartverwarmend is uw betrokkenheid. U stelt ons jaar in jaar uit steeds weer in staat om door te gaan met onze humanitaire arbeid. Enorm bedankt voor uw steun! December is niet in het minst de maand van Advent en Kerst. De komst van de Zoon van God, Die kwam om de wil van Zijn Vader te doen en zondaren te redden. Namens de medewerkers in Oekraïne wensen wij u allen gezegende Kerstdagen en een voorspoedig 2020!
Teun Bakker
Coverfoto
De winter is in aantocht. Een zorgelijke, mistroostige en moeilijke periode. Op de markt proberen handelaren hun groente, fruit en andere waren aan de man te brengen. Vooral in de stad is er afzet, daar hebben de mensen geen groentetuin. Maar veel mensen zien hun pensioenbedrag opgaan aan de stadsverwarming van hun woning en dan biedt een voedselpakket van Stichting OZO uitkomst. Een druppel op een gloeiende plaat? Jazeker. Maar wel zeer welkom als je het nodig hebt.
Maatschappelijke stage
Jó napot! (goedendag) Voor maatschappelijke stage mee op werkbezoek naar Oekraïne, wie wil dat nu niet? Wij zijn Laurens en Laurens en voor ons werd het bovenstaande werkelijkheid. Voor onze studie aan de Driestar-Educatief te Gouda moeten wij een maatschappelijke stage lopen. Het gaat er binnen deze stage om dat wij als studenten ervaren dat er mensen op deze wereld zijn, die het minder hebben dan wij en dat wij daar iets in kunnen betekenen. Hoe kon dit beter dan door mee te gaan met Stichting OZO naar Oekraïne?
Onze reis begon op Eindhoven Airport. We vlogen samen met OZO medewerker Hans naar Debrecen in Hongarije. Nadat we geland waren, zijn we opgehaald door Bea en Jozef, die ons over de grens naar Rehoboth brachten. Toen we daar aankwamen wachtte ons een warm welkom. Jenö en het aanwezige verzorgend personeel stonden klaar om ons na een lange reis wegwijs te maken in het verzorgingstehuis. Ondanks dat het nacht was en we weinig van de omgeving konden zien, werden we verrast door de grootte van het gehele terrein. In onze voorstelling was het allemaal stukken kleiner. Binnen stond overheerlijke worst voor ons klaar, waar wij ons dankbaar tegoed aan deden.
Na een aantal uren arriveerde ook de rest van ons reisgezelschap. Teun, Michel, Albert en Herman kwamen aan met een volgeladen bus. Meteen konden we aan de slag. De bus moest namelijk leeggeruimd worden. Nadat dit gebeurd was en we diezelfde avond nog wat bijgepraat hadden zijn we tevreden richting onze slaapplaats gegaan. Deze vonden we in de grote zaal. Zeeën van ruimte dus!
De dagen vliegen voorbij in Oekraïne. Zaterdag hebben we ons druk gemaakt om een slaapkamer op de bovenverdieping, die als opslagruimte werd gebruikt op te ruimen en schoon te maken. Dit kostte even wat tijd, maar het resultaat mocht er ook zeker zijn. Diezelfde dag hebben we ook het rommelige en vieze kachelhuis schoongemaakt. Al het gereedschap mochten we inventariseren en sorteren. Deze krijgen wanneer de nieuwe kapschuur af is daar een plaats. Zondag gingen we net zoals thuis ter kerke. We woonden in Kisdobrony een dienst bij. Er ging een voor onze reisgenoten bekende predikant voor: dominee Horkay. Het was ondanks het voor ons onverstaanbare Hongaars, bijzonder om deze dienst bij te mogen wonen. Daarnaast was het bijzonder om de psalmen en liederen in die vreemde taal mee te zingen. Gelukkig was de wijs redelijk bekend dus brachten we het er redelijk vanaf. Maandag was voor ons een speciale dag. We mochten namelijk een les verzorgen op het Gymnasium in Nagydobrony. Deze les ging over de watersnoodramp van 1953, een mooi thema wat we konden delen met de jeugd van Oekraïne. Omdat men in Oekraïne geen Nederlands spreekt en wij geen Hongaars, moest deze les natuurlijk in het Engels gegeven worden. Dit zou tevens een goede oefening zijn voor het Engels van de Oekraïense scholieren. Deze oefening bleek ook wel nodig, de leerlingen spraken minder goed Engels dan van tevoren verwacht. Dit mocht de pret echter niet drukken, want we keerden met een voldaan gevoel terug naar Rehoboth.
Dinsdag brachten we met elkaar een bezoek aan de prachtige Karpaten. We verwonderden ons over de mooie landschappen en de prachtige Oosters-Orthodoxe kerken die we vanuit het autoraam konden zien. Na een tussenstop op een plaatselijke markt waar letterlijk alles verkocht werd, mochten we ons tegoed doen aan stukken buikspek die Jani voor ons meegenomen had. Eerst werd het vel verwijderd, vervolgens werd het stuk vlees op een ijzeren staaf gespiesd en nadat het vlees lang genoeg boven open vuur geroosterd was kon er steeds een stukje opgegeten worden. Wanneer u vraagt, voldeed alles wat jullie meegemaakt hebben een beetje aan de verwachtingen? Nu, dit in ieder geval wel!
De volgende twee dagen zullen we ook niet snel vergeten. We mochten slachtoffer spelen binnen noodsituaties die Hans voor de brandweerkorpsen in de omgeving op touw zette. Dit kwam erop neer dat wij in een kapotte auto werden neergezet en we vervolgens door de brandweerlieden uit deze auto gered werden. Hierbij werd, niet met altijd evenveel beleid, Nederlands brandweermateriaal gebruikt. Het was bijzonder om te zien hoe blij de brandweermannen zijn met het materiaal wat Hans iedere keer weer voor ze weet mee te brengen. De laatste twee dagen brachten we samen met Hans door. De anderen vertrokken op donderdag namelijk al weer terug naar Nederland. Toch waren ook dit bijzondere dagen. We bezochten twee gezinnen in Nagydobrony. Het eerste gezin betrof een alleenstaande vrouw met veel kinderen. Ze moest zorg dragen voor haar bejaarde vader. Hierdoor was werken lastig en kon er ook weinig geld worden verdiend. Dit was ook terug te zien in de levensomstandigheden waarin ze verkeerden. Vervolgens bezochten we een andere familie. Wederom ging het om een alleenstaande, jonge moeder. Haar zoon Daniel heeft leukemie. Het jongetje kan niet anders dan in een rolstoel zitten doordat zijn moeder het transport naar een goed ziekenhuis niet kan betalen. De beide bezoeken drukten ons flink met de neus op de feiten. Wij hebben het in Nederland ontzettend goed, terwijl deze mensen écht tekort komen. Enigszins stil keerden wij weer terug naar Rehoboth.
Zaterdag vlogen we alweer richting Nederland. Aangekomen op Eindhoven Airport namen we afscheid van Hans en keerden we terug naar huis. Wanneer u ons vraagt hoe we deze reis ervaren hebben kunnen we maar één antwoord geven. Ontzettend goed! Het was erg bijzonder om de gastvrijheid van de mensen die in en rondom Rehoboth werkzaam zijn te ervaren. Het was interessant om de resultaten te kunnen zien die Stichting OZO door de jaren heen geboekt heeft. Het was tof om zelf, ook al was het maar heel klein, hierin iets te kunnen betekenen en het was bovenal bijzonder om het al eerder genoemde verschil tussen westerse welvaart en oosterse armoede te zien. Natuurlijk zijn we ook heel dankbaar voor het feit dat onze vrienden binnen Stichting OZO het aangedurfd hebben om twee studenten mee te nemen op werkbezoek!
Viszlát! (Tot ziens)
Project Verzorgingshuis
Hoe mooi is dit project. Elk werkbezoek zijn we onder de indruk van de professie en de medemenselijkheid van directie en personeel voor onze bewoners. We danken onze God dagelijks voor Zijn trouw, gunst en genade voor de manier waarop zij kracht ontvangen om elke dag opnieuw klaar te staan voor de bewoners. Bewoners, die werkelijk uit de meest moeilijke omstandigheden nu rust mogen ervaren in een veilig onderkomen. En de gesprekken zijn er. In gebrekkig Hongaars, maar toch, aan de hand van de Bijbel, zo waardevol. U zou er bij moeten zijn, als er ‘s morgens dagopening is. Of als zomaar in de gang of buiten bij mooi weer een gesprek plaatsvindt waarin harten elkaar raken. Ook het meeleven uit Nederland, een meegenomen kaart, brief of pakketje voor de geadopteerde bewoners geeft hen zoveel dankbaarheid. Het Adoptie Programma is echt een uitnemende gelegenheid om bewoners te sponsoren, alleen of met meerderen. Denk er eens over na!
Project Brandweer
“Ik zal me eerst even voorstellen. Ik ben Hans den Hartog en ben werkzaam bij de VRK (Veiligheid Regio Kennemerland) en mijn werkzaamheden bestaan hoofdzakelijk uit het opleiden en oefenen van brandweermensen en ik ben tevens beheerder van de oefentoren. In 2013 ben ik in contact gekomen met Stichting OZO, ze hadden een stukje in het vakblad van de brandweer geschreven en vroegen om hulp en daar heb ik op gereageerd. In 2014 ben ik voor het eerst meegegaan en daarna was ik verkocht (lees: verslaafd) aan Oekraïne, ik ga nu elk jaar drie keer mee. In de loop van de tijd heb ik in Oekraïne een hele vriendenkring opgebouwd aan brandweerlieden, waarin Facebook een belangrijke rol speelt.
Door mijn relaties bij Brandweer Nederland kan ik gelukkig aan verschillende materialen komen, wat ze hier in dankbaarheid in ontvangst nemen. De korpsen hebben hier bijna niets aan degelijk materiaal, zoals slangen met diverse toebehoren en hulpverleningsmateriaal. Denk ook aan redgereedschap (auto openknippen), er ontbreekt hier van alles. Dit komt hoofdzakelijk door geldgebrek en desinteresse van overheidswege, liefst willen ze dat de mensen het zelf regelen, dan kost het geen geld. De korpsen, zoals in Nagydobrony, Chop en Serednje hebben in de regel één of twee voertuigen tot hun beschikking waarvan de tweede wagen meestal dient als reserve en het korps bestaat uit vier of vijf man. Ook is de waterwinning altijd een probleem, brandkranen zijn er niet en men is dus aangewezen op het meegenomen water in hun voertuigen (2400 liter en soms 6000 liter). Als dit op is moet er ergens water geladen worden. Dit kost tijd, ook de lange aanrijtijden (een half uur is niets) speelt mee.
Ik kan vanuit Nederland wel mooi materiaal meenemen en zeggen: alstublieft, hier is het, maar dat werkt natuurlijk niet. Ik probeer de kennis die we in Holland hebben vergaard over te brengen op de korpsen en dat gaat gelukkig steeds beter. Daarbij is de taal wel een grote handicap, maar een vertaalprogramma biedt uitkomst.
Tijdens het laatste werkbezoek heb ik de brandweer van Serednje bezocht en hen de nodige hulpverleningsmaterialen overhandigd en uitgelegd hoe ze dit het beste en op een veilige manier kunnen gebruiken. Ook hier waren ze weer erg blij en leergierig, dat maakt dit werk zo leuk. Voor volgend jaar ben ik gevraagd om in kinderhuis ‘de Barmhartige Samaritaan’ in Nagydobrony brandpreventie te realiseren. Natuurlijk ga ik hiermee aan de slag. Ik hoop dit werk nog lang te mogen doen!”
Voortgang Project Polikliniek
Na de renovatie van de polikliniek wordt er verder gewerkt aan het verstrekken van medische apparatuur. In het laatste werkbezoek was er overleg met de gynaecologe in verband met de zorgwekkende toename van baarmoederhalskanker in de regio. Op haar verzoek hebben we besloten een colposcoop aan te schaffen, die voor € 2200,- gekocht kon worden in Oekraïne. Een colposcopie is een kijkonderzoek van de baarmoedermond waarbij de gynaecoloog een aangepaste microscoop (colposcoop) gebruikt. Met een colposcopie kan de gynaecoloog beoordelen of er afwijkende cellen zitten in het slijmvlies van de baarmoederhals. We hopen op een positief resultaat zodat eventuele kanker in een vroeg stadium ontdekt kan worden en kleine afwijkingen behandeld kunnen worden. Het spreekt vanzelf dat de directeur en de afdeling gynaecologie zeer blij zijn met het nieuwe apparaat! Voorlopig gaan we door met dit project, het dient de gehele bevolking in en rondom Nagydobrony.
Project Algemene Hulp
Nu ontvangen ruim zestig gezinnen elk kwartaal een voedselpakket en het worden er steeds meer. De diaconieën zien toe op een efficiënte verspreiding, bijvoorbeeld verkoop van producten wordt niet getolereerd. Het pakket weegt ongeveer 15 tot 20 kg. per kwartaal per gezin en dat komt neer op bijna vijfduizend kilo per jaar. Tevens verspreiden de diaconieën (gebreide-) kleding, brillen en andere materialen. Schoolkinderen van de allerarmste gezinnen worden tegenwoordig opgehaald met een busje en krijgen een warme maaltijd. Tot grote blijdschap van de ouders, die hier geen geld voor hebben. Alle kerkenraden willen de OZO donateurs hartelijk bedanken voor de geweldige hulp!
Project Rehoboth Boerderij
Op de boerderij mochten we een oud-werknemer opnieuw welkom heten: Laci. Hij heeft een aantal jaren in Hongarije gewerkt als seizoenarbeider, besloot hiermee te stoppen en is dolblij dat hij op de boerderij weer aan de slag kan. Laci is een rustige, vriendelijke en technisch handige kerel die nu samen met Feri een goed team vormt voor al het werk wat er op de farm gebeuren moet, onder leiding van boerderij coördinator Balog János, die ook heel blij was met de terugkomst van een vaste kundige werknemer. En het was ook nodig, want er is veel werk op de 50 hectare land waarop voornamelijk aardappelen, maïs en tarwe verbouwd worden.
Tijdens het werkbezoek is er een bouwplan besproken voor het komende seizoen. Verder werd besloten uit te zien naar een nieuwe gebruikte combine, hier willen we voor DV 2020 een project van gaan maken. De bedoeling is een ‘combi’ combine, een machine met een speciaal maaivoorzetstuk waarmee zowel tarwe, gras en maïs kan worden gedorst. En waar ook loonwerk mee kan worden verricht. We hopen u medio 2020 verder te informeren.
Actie statiegeldflessen
In de decembermaand kunt u uw statiegeldflessenbonnen inleveren bij Albert Heijn te Ouddorp voor het voedselproject van Stichting OZO. Mooi initiatief van deze winkelketen! Bij deze een oproep aan het winkelend publiek van Ouddorp en omstreken: help hiermee de allerarmste medemens in Oekraïne!
Gift CRR
Stichting Christian Refugee Relief (CRR), een stichting die hulp verleent aan vluchtelingen op Samos, Lesbos en Griekse eilanden, deelde ons mee dat zij een grote hoeveelheid incontinentiemateriaal niet hoeft te gebruiken voor hun doelgroep. Daarom geven zij dit door aan Stichting OZO die dit materiaal heel goed kan gebruiken voor het verzorgingshuis! Wat een prachtig voorbeeld van samenwerking! Dank voor de communicatie en samenwerking: zegen op jullie arbeid!
Liefdewerk in breivorm
Oekraïense kinderen in heerlijk warme gebreide kleding. Een trui, shawl, mutsen, handschoenen en knuffels. Gebreid met resten wol door breidames, die steevast hun hobby uitoefenen voor hulp aan Oekraïense kinderen. Meestal op scholen uitgedeeld, maar ook op de zondagschool van kerkelijke gemeenten. Blije gezichten bij de kindertjes! Dank aan de breidames: mevrouw Hollaar, mevrouw Roos, mevrouw Du Mortier, mevrouw Peeman, mevrouw Voorsluijs en mevrouw Wulfse-Troost. Voor dit zeer welkome liefdewerk danken wij u hartelijk!
Wie helpt?
De Volkswagen Caddy van OZO medewerker Jenö is motorisch intact maar heeft door de jaren heen heel veel te lijden gehad. De auto wordt intensief gebruikt, er staat ruim 200.000 kilometer op de teller en heeft nu een opknapbeurt nodig aangaande de carrosserie. We hebben met elkaar besloten de Caddy grondig op te knappen zodat de auto in ieder geval weer een aantal jaren dienst kan doen. Een kostenpost van € 1000,-. Wie helpt mee deze kosten te dragen? Stort uw gift op IBAN NL71RABO 0341636851 op naam van Stichting OZO en onder vermelding van ‘reparatie Caddy’. Alvast hartelijk dank!
Oog voor de nood in Oekraïne .... zorg voor de allerarmsten!
Oproep nieuwe opslagruimte
Na bijna twintig jaar komt er volgend jaar een einde aan het gebruik van de opslagloods van Bouwbedrijf Van den Boogert te Sommelsdijk. We zijn Patrick uitermate dankbaar voor de gratis mogelijkheid van de stalling van de OZO aanhanger en een magazijn voor de goederen. We moeten dus op zoek naar een ander onderkomen. Weet u een oplossing? Het liefst in Middelharnis, Sommelsdijk of kort daaromheen, tijdelijk is ook geen probleem. Het gaat om een ruimte voor de aanhanger en alleen die goederen die belangrijk zijn voor onze projecten. Weet/heeft u een geschikte ruimte, mail dan naar info@stichting-ozo.nl of pleeg een belletje met Herman van Wezel, 0187-486572.
|
Copyright © 2011 | Sitemap | Webdesign & development by St. OZO | Sponsored by XSARUS
|
Foto's werkbezoek 69, van 7 februari t/m 16 februari 2024.
|
|
Nieuwste editie!
