|
|
Jaargang 2016 Nr. 3
Van de voorzitter
Onlangs dacht ik na over de term ‘humanitaire hulp’ of ‘noodhulp’. Voor een definitie kwam ik na wat speurwerk op internet de volgende informatie tegen:
“Het primaire doel van noodhulp is het redden van levens, het verminderen van menselijk lijden en het bewaren en beschermen van menselijke waardigheid. Noodhulp wordt verstrekt in de vorm van geld, goederen en personeel. In de praktijk gaat het meestal om het verlenen van onderdak voor ontheemden, medische zorg, voedsel, drinkwater en sanitaire voorzieningen, onderwijs, bescherming van kwetsbare mensen en herhuisvesting van vluchtelingen en ontheemden. In het algemeen zijn er drie factoren die bepalen of noodhulp effectief is: ten eerste moet noodhulp uitsluitend worden gegeven voor zover direct nodig. Hulpverlening en hulpgoederen mogen de lokale markt niet duurzaam verstoren. Zo mag gedoneerde kleding of voedsel niet in de plaats komen van plaatselijk geproduceerde of verkochte artikelen. Ten tweede mag noodhulp geen schendingen van de mensenrechten in de hand werken. Noodhulp kan leiden tot corruptie bij de ontvangende overheid, aankoop van wapens, verdrijving van de lokale bevolking, oplopende discriminatie, etcetera. Noodhulp moet, ten derde, vernedering vermijden van de bevolkingsgroep die extra kwetsbaar is geworden. Dat betekent dat hulp eigen krachten moeten aanspreken, zoals het inschakelen van lokaal personeel, de inkoop van lokale goederen en samenwerking met lokale partners”.
Een prima regelgeving waar we ons graag aan houden, maar wat ook een enorme verantwoordelijkheid inhoudt. Zeker ook in het licht van de Bijbel waarin eveneens richtlijnen staan voor hulp aan de medemens, zowel in het Oude- als in het Nieuwe Testament. Wat een genade dat we alles mogen leggen in de Handen van onze hemelse Vader Die wijsheid en kracht wil schenken om het goede voor onze naaste in Oekraïne te zoeken!
Teun Bakker
Foto voorpagina
De renovatie van de polikliniek is klaar. Het gebouw is prachtig geworden! Een verslag van de opening kunt u elders in deze OC lezen.
Holodomor, het onbekende, schokkende verleden
Wie het verleden niet kent, begrijpt het heden niet. Dat gaat zeker op voor Oekraïne, een land met een complexe geschiedenis. De gevolgen van de Holodomor, de grote hongersnood van 1932 en 1933, zijn voelbaar tot op de dag van vandaag.
Het zijn niet alleen de herinneringen aan de miljoenen doden van de Holodomor, wat in het Oekraïens ‘dood door opzettelijke verhongering’ heet. Hoeveel Oekraïners om kwamen door Stalin’s wraak voor het mislukken van de collectivisering van de landbouw zal nooit duidelijk worden, aangezien er geen officiële cijfers van zijn. Verhongering mocht namelijk van de autoriteiten niet als doodsoorzaak worden vastgelegd. Daardoor lopen de cijfers sterk uiteen van 2,5 tot 7,5 miljoen verhongerde Oekraïners. Daarbij komen de naar schatting 2,5 miljoen Oekraïners die werden vermoord, omdat ze zich toch een handjevol graan toe eigenden, of de boeren die naar verre uithoeken van de Sovjet-Unie werden verbannen en daar in de kampen om het leven zijn gekomen.
Hele dorpen raakten uitgestorven, geschat wordt dat één op de zes Oekraïners de Holodomor niet heeft overleefd. Het ontvolkte land wordt vervolgens ingenomen door Russen. Dat verklaart waarom er vandaag de dag zoveel etnische Russen in met name het oosten van Oekraïne wonen. Na de Holodomor ging het aantal Russen van 5,6 naar 9,3 procent van de bevolking. De splijtzwam van nu - het separatisme - vindt daarom zijn oorzaak in een doelbewuste actie van Sovjetleider Josef Stalin in de jaren ‘30 van de vorige eeuw, namelijk het uithongeren van de plattelandsbevolking. Op 7 augustus 1932 werd een wet van kracht die het simpelweg in bezit hebben van voedsel als een misdaad bestempelde. Diefstal van voedsel, of wat daar voor door moest gaan, kon leiden tot executie ter plekke. Er werden wachttorens geplaatst langs de akkers. Huizen werden doorzocht op voedsel, zelfs de kleinste beetjes werden meegenomen. In het najaar van 1933 werd de oogst binnengehaald door soldaten van het Rode leger, geholpen door partijactivisten, fabrieksarbeiders en studenten. Uit Rusland kwamen kolonisten die de huizen en dorpen bevolkten. Vaak moesten ze eerst de lichamen van de vorige bewoners weghalen.
De slachtoffers van de Holodomor worden op de derde zaterdag van november herdacht. Oekraïners zetten dan om vier uur ‘s middags massaal een kaars voor het raam. Over de annexatie van de Krim wordt van Russische zijde steeds beweerd dat die ‘logisch’ is. De oekaze (het bevelschrift) waarbij de Krim jaren geleden door de Opperste Sovjet aan Oekraïne werd gegeven, vermeldt echter dat dit logisch is ‘wegens de geografische en de nauwe economische banden’.
Bron: Oekraïne Magazine, voorjaar 2016
Werkbezoek mei/juni 2016
Vrijdag en zaterdag 27 en 28 mei; Vroeg in de zaterdagavond kwamen we met het hulpgoederentransport aan na een voorspoedige reis, die vrijdagmiddag begon na de gebruikelijke opening met Bijbellezen en gebed. Volgens planning vertrokken we om 14.30 uur. De door de KNMI opgegeven verschillen in weersomstandigheden in Europa hebben we ondervonden; mooi weer, regen, mist, een frisse nacht en uiteindelijk een hete dag. Maar gezond en wel aangekomen en daar hebben we de Heere voor gedankt. Na de grenspassage was er zoals altijd de confrontatie met het beroerde wegennet in Oekraïne. Als je 1800 km. deelt door 30 snelweguren geeft dat een gemiddelde van 60 km. per uur. Weeg dit af tegen een afstand van 20 km. in Oekraïne, daar deden we vijf kwartier over! Intussen zijn we aangekomen, de hulpgoederen komen op bestemming en we gaan met hulp van de Heere ons in de komende dagen bezighouden met de projecten.
Zondag 29 mei; Na een werkelijk heerlijke nachtrust in het verzorgingshuis maakten we ons na het ontbijt op om ons te voegen onder de kerkgangers naar het huis van God om te danken, te bidden, te zingen en te horen wat de Geest tot de gemeente te zeggen heeft. Natuurlijk begrijpen we niet alles wat er gezegd wordt, maar het mag een wonder zijn dat de Heere ook in Oekraïne Zijn kerk heeft en onderhoud. Voor ons is het een waardevol moment als de dominee de zegen geeft aan de gemeente. Van de Zegen van God moeten we het hebben in alle omstandigheden, ook in het humanitaire werk wat we hier in Oekraïne mogen doen! Na de dienst was er nog een fijne ontmoeting met de kerkenraad en er werd afgesproken om elkaar later in de week te spreken over het inschakelen van diaconieën voor de hulp aan allerarmsten. Na de middagmaaltijd maakten we een wandeling door de landerijen en bossen in de omgeving van Nagydobrony, in gezelschap van de OZO medewerkers en een aantal kerkelijke werkers, om met elkaar van gedachten te wisselen over land, volk en kerk. Zo’n ontmoeting is zeer verhelderend en geeft ook richting aan onze humanitaire arbeid. Na een gezamenlijke avondmaaltijd midden in de natuur besloten we deze zondag in Rehoboth.
Maandag 30 mei; Er stond veel op het programma, daarom was het deze morgen vroeg dag. Enkele reparaties vroegen de nodige aandacht, zoals aan de Caddy van Stichting OZO. Het meegenomen gereedschap en onderdelen kwamen goed van pas. Daarna werden met de Oekraïense medewerkers Jenö en Jani de projecten stuk voor stuk besproken. Hulp aan Oekraïne blijft nodig! Maar we zijn blij en dankbaar als we vernemen dat vele mensen geholpen mogen worden. Om 11:00 was er een bijeenkomst geregeld in de polikliniek. De renovaties (zowel binnen en buiten) zijn klaar. Het was goed om eens kennis te maken met het personeel van de polikliniek. De directeur bedankte Stichting OZO en alle Hollandse donateurs. De bewoners van Nagydobrony zijn blij met deze ingrijpende renovatie. Voorzitter Teun sprak namens St. OZO enkele woorden en vervolgens gebruikten we een gezamenlijke maaltijd. Na deze fijne ontmoeting gingen we naar de naastgelegen brandweerkazerne. We zagen de uitbreiding van de kazerne in aanbouw. Het gaat er weer echt Oekraïens aan toe, want de bouw is door de overheid gesubsidieerd, maar een kachel niet en ook een tweede auto zit er (nog) niet in. De rest van deze dag werd gevuld met allerlei belangrijke zaken. Er is een naambord geplaatst aan een pilaar aan de voorzijde van Rehoboth. Ook is de poort elektrisch gemaakt. Een bel met camera en een scherm in het gebouw werden gemonteerd door de techneuten Michel en Krijn. Daarna was er nog een ontmoeting met de nieuwe burgemeester, Popka János, en David Pandy. Daar wachtte een verrassing: uit dankbaarheid voor het werk van Stichting OZO in Nagydobrony en omstreken ontvingen we namens het gemeentebestuur een bronzen legpenning. De burgemeester sprak zijn waardering uit voor de aanpak van Stichting OZO: een project opstarten, maar ook afmaken en vooral het feit dat Oekraïeners ingeschakeld worden, bij bouwwerkzaamheden vond hij geweldig. Dankbaar namen we de legpenning in ontvangst en keerden we terug naar Rehoboth om deze dag te evalueren en plannen te maken voor de volgende dag.
Dinsdag 31 mei; Vanmorgen al vroeg uit de veren om in de stralende zon de meegenomen spullen te lossen. Ondertussen plakten Albert en Krijn OZO stickers in de meegenomen kinderbijbels. Daarna splitste de groep zich om de installatie van het camerasysteem af te maken en bespraken we het landbouwproject en bewonersinformatie voor het Adoptie Programma. ‘s Middags reden we naar Kis-dobrony voor een ontmoeting met de kerkenraad, om met elkaar te spreken over de meest goede manier om allerarmsten te helpen via plaatselijke diaconieën. Na dit zeer fijne en betrokken gesprek bezochten we twee adressen. Op het eerste adres werd een elektrische rolstoel gebracht met een nieuw stel accu’s voor een 29-jarige verlamde vrouw. Op het tweede adres troffen we een moeder met drie kinderen aan in zeer armoedige omstandigheden. Het bleek dat de diaconie van Kisdobrony heel actief is in het helpen van mensen, dus niet alleen gemeenteleden. Daarna werden de (200!) meegenomen brillen op een grote tafel uitgestald, want zoals ds. Tamász had afgekondigd, vanaf vijf uur kon men uitzoeken. Het liep werkelijk storm. Vandaag werden de aardappelen beregend vanwege de hitte en droogte. Zo mochten we ook vandaag bezig zijn met de OZO projecten. Of het nu gaat over de exploitatie van Rehoboth, een voedselpakket of een eenvoudige bril: mensen worden op veel manieren geholpen!
Woensdag 1 juni; Vandaag was het opnieuw prachtig weer. De dag werd een combinatie van projecten bezoeken zoals de brandweer in Chop en de school in Járok en omdat we toch midden in het prachtige Karpatengebergte zijn, een picknick onderweg. Wat de brandweerkorpsen in de regio betreft, die kunnen we blijvend helpen want het ontbreekt steevast aan goed materiaal. We hebben weer veel informatie gekregen die wij thuis met betrokkenen gaan bespreken.
In Járok werden we geconfronteerd met verrotte houten vloeren in de kleuterschool. Hoewel dit project afgesloten is gaan we ons beraden op voortzetting van de hulp, niet in het minst omdat de school een zeer goede naam heeft in het afleveren van leerlingen voor het voortgezet onderwijs. ‘s Avonds werden de werkbezoekpunten op een rijtje gezet en nog enkele zaken besproken. Morgen nog een drukke dag, want we willen 16.00 uur vertrekken naar huis en dan moet alles afgerond zijn.
Donderdag 2 juni, Vrijdag 3 juni, Zaterdag 4 juni; Donderdag de dag van vertrek naar Holland. Allereerst een belangrijk feit: het regende heel de dag! Na dagen van droogte en hitte nu een dag waarin de gewassen weer voldoende water kregen om te groeien, het werd als een zegen ervaren.
Tijdens het ontbijt kregen de bewoners en het personeel een cadeautje aangeboden vanwege 10 jaar Rehoboth. OZO medewerker Balog János hield een speech, waarin dankbaarheid naar de Heere werd uitgesproken. Hij riep op niet te zien naar het heden, maar uit te zien naar de blijvende stad die fundamenten heeft, waarvan God de Bouwheer en Kunstenaar is. Hierna werden de laatste besprekingen gevoerd. Op de valreep nog even controleren of het camerasysteem goed werkt.
De tijd brak aan om afscheid te nemen van de OZO medewerkers, bewoners en personeel. Vergezeld van goede wensen, in de hoop op weerzien in een volgend werkbezoek, stapten we om 15.30 in de bus voor de thuisreis. De terugreis was voorspoedig en 30 uur later werden we weer herenigd met onze gezinnen. We besloten het werkbezoek door een gedeelte te lezen uit de Bijbel en in gebed de Heere te danken voor Zijn genadige ontferming en om Zijn zegen voor de toekomst. Zaterdagmorgen brachten we de schoongemaakte bus weer terug in Ouddorp bij ‘De Branding’. Opnieuw mochten we gebruik maken van dit voertuig, met de toezegging: tot de volgende keer! Uit de grond van ons hart willen we dit bedrijf heel hartelijk bedanken voor hun steun aan Stichting OZO.
Stichting OZO en het Boerderijproject
Nu tien jaar geleden vroeg de kerkenraad van Nagydobrony, in de persoon van presbyter Ráti Pisti, aan Stichting OZO om een mislukt boerderijproject nieuw leven in te blazen. De plaatselijke kerk in Nagydobrony is eigenaar van deze boerderij, die jaren geleden voor humanitaire doeleinden geschonken is door een betrokken Hongaarse kerkelijke gemeente in Canada. Na rijp beraad van onze kant en na overleg en met instemming van de kerkenraad, werd op een officiële vergadering besloten dat Stichting OZO dit project op zich neemt en hoofd- en eindverantwoordelijke is. Met dit project zou het verzorgingshuis financieel, en het christelijk Lyceum te Nagydobrony met producten voor de studenten gesteund worden, wat ook daadwerkelijk gebeurd is. Met veel enthousiasme zijn we aan de slag gegaan, investeringen zijn met behulp van betrokken sponsors tot stand gekomen om dit project te laten welslagen. Stichting OZO heeft, met het aanstellen van presbyter Ráti Pisti als OZO medewerker en boerderijmanager, in enkele jaren tijd het boerderijproject een positieve wending mogen geven.
Na verloop van tijd bleken we met Ráti Pisti niet op een lijn te zitten. Dit tot grote teleurstelling van de OZO medewerkers zowel in Nederland als in Oekraïne. Hoewel vele door ons positief ingezette gesprekken volgden sloeg van zijn kant de verwijdering toe. Overtuigd van zijn gelijk kreeg hij de inmiddels nieuw gevormde kerkenraad op zijn hand om Stichting OZO te bewegen de boerderij weer terug te geven aan de kerk.
Na opnieuw vele gesprekken te hebben gevoerd met alle betrokkenen hebben we uiteindelijk en na rijp beraad onder protest, want Stichting OZO was volgens eerder gemaakte afspraken hoofd- en eindverantwoordelijke voor het boerderijproject, ingestemd met het in onze ogen onnodige en onredelijke verzoek. We hebben de hoop uitgesproken dat dit door Stichting OZO hernieuwde boerderijproject onder volledige verantwoording van de kerkenraad zal worden voortgezet als een humanitair project zoals het bedoeld is. Dat Stichting OZO behoorlijk teleurgesteld is over deze gang van zaken, laat zich raden.
Wat het verzorgingshuis betreft blijft het ons streven om de instelling zoveel mogelijk selfsupporting te maken. Samen met mensen waar we al jaren mee samen werken en op wie we kunnen bouwen. Hulp komt soms uit onverwachte hoek: op dit moment heeft Stichting OZO de beschikking over een bescheiden machinepark en ruim 15 hectare grond. Betrokken mensen in Oekraïne helpen ons of hebben hulp toegezegd. We zijn enthousiast en de eerste resultaten stemmen ons hoopvol, er is nu al een bescheiden positief resultaat geboekt. We zijn er dankbaar voor! We bidden om Gods onmisbare Zegen over onze mooie projecten en om eenheid in de gelederen.
OZO Kort
- Uit het oogpunt van veiligheid is er bij de ingangspoort van Rehoboth een camera geïnstalleerd. Bezoekers kunnen aanbellen en binnen kan het personeel het hek openen voor gewenste bezoekers.
- Het OZO project polikliniek is tot een afronding gekomen. Hierover kunt u lezen in het werkbezoekverslag. We bezinnen ons op mogelijkheden om artsen te voorzien van medische apparaten uit Holland.
- Basisschool Project Járok wordt voortgezet. Zoals in het werkbezoekverslag verwoord heeft de school een uitstekende naam in het opleiden van leerlingen voor het voortgezet onderwijs. Aan een volledig geoutilleerd schoolgebouw geven wij graag blijvend onze medewerking.
- Het contact met de nieuwe burgemeester van Nagydobrony is zeer verblijdend. Graag zegde de burgervader zijn medewerking toe voor een goed verloop van de OZO projecten.
- Alle afgeronde OZO projecten worden voorzien van een herdenkingsbord. Deze zijn inmiddels aangebracht bij het verzorgingshuis, de polikliniek en de school in Járok.
Project Algemene Hulp
Dit project voorziet in de OZO geschiedenis in een grote behoefte. In overleg met OZO medewerker Jenö gaan we dit project voortzetten met behulp van plaatselijke diaconieën. Binnen dit project gaat het over kleding, voedselhulp, geestelijke lectuur, dokteren medicijnhulp en huisvesting. De diaconie van Kisdobrony is hierin een zeer goed voorbeeld en we hopen als zodanig meerdere diaconieën hierin te betrekken.
Vrijwilligers
Dankbaar verwelkomen we drie nieuwe OC-bezorgers voor Middelharnis en Sommelsdijk, de dames Maliepaard, Jansen en Hoek. Fijn dat u wilt meewerken aan de kosteloze verspreiding van ons belangrijke informatieblad!
Kleding breien voor de naaste in Oekraïne word door veel enthousiaste dames in praktijk gebracht. De dames Peeman en Troost uit Middelharnis zorgen voor een ‘warme’ aanvoer van winter kleding voor kinderen in Nagydobrony en omstreken.
Giften allerlei
- We vermelden met dankbaarheid de inzet van missionair David Pandy voor een gift namens de Hongaarse regering van mais zaad voor het Boerderijproject.
- Een donateur schonk het benodigde bedrag om voor het komende winterseizoen stookhout aan te kopen voor Rehoboth.
- Uit de opbrengst van de jubileum zangavond van Kwekerij ‘De Halve Maan’ te Nieuwe-Tonge werd een professionele Stihl zaagmachine gekocht om het brandhout te kloven en een grasmaaier voor de gazons rondom Rehoboth.
- Mede uit de opbrengst van het jubileumjaar van Mannenkoor ‘Door Eendracht Verbonden’ te Stellendam kon de renovatie van de polikliniek worden gerealiseerd.
- Fam. Kievit te Nieuwe-Tonge schonk € 125,- uit de verkoop van zelfgemaakte kaarten.
- Voor het Brandweerproject werden verschillende materialen verzameld, zoals breekijzers, luchtkussens om voertuigen op te tillen, speciale materialen bij een grasbrand, ademlucht compleet, laarzen, handschoenen, klim- en takelgereedschap, pikhouwelen en hamers.
- Kerkelijke gemeenten maakten giften over door diaconiecollectes en/of avondmaalcollectes te bestemmen voor Stichting OZO.
- Dankzij giften konden gezinsbijbels en kinderbijbels gekocht worden om uit te delen in huwelijk- en doopdiensten in een groeiend aantal gemeenten.
- Voor het vervangen van een aantal dakramen op de bovenverdieping van Rehoboth schonk Esselink Bouwmaterialen te Middelharnis voor inkoopprijs kunststofdakramen.
- Medeco te Oud-Beijerland hielp ons opnieuw aan incontinentiemateriaal voor de bewoners van Rehoboth.
- Rebel Advies en Opleidingen te Huizen schonk onderdelen voor de waterzuiveringsinstallatie in Rehoboth.
Heel hartelijk bedankt voor de vele giften!
Help mee! Heeft u deze ”Onderling Contact” uit? Geeft dan dit krantje door!
Overweegt ook uw bedrijf een gift voor Stichting OZO? Uw gift is bij ons in goede handen, want van elke geschonken euro gaat minstens 95 eurocent naar de hulp voor allerarmsten. Dank namens iedereen die we mogen helpen!
Opening polikliniek
Na een periode van aanpak in het inpandig gedeelte, viel in het afgelopen half jaar alles op zijn plaats: een aantal sponsors die zorgden voor het bedrag om de polikliniek aan de buitenkant aan te pakken en ons Oekraïens bouwteam die onder leiding van OZO medewerker Jenö het geheel een prachtig aanzien gaf. Een zeer gelukkige directeur had Jenö al ingeseind dat, zodra de OZO mensen uit Nederland op werkbezoek zouden komen, er namens directie en personeel een ontmoeting zal plaatsvinden om hun dankbaarheid te uiten. En zo mochten we in het mei werkbezoek op een gepland moment te gast zijn in de gerenoveerde polikliniek. De directeur loodste ons naar de bovenverdieping waar het voltallig personeel aanwezig was. Geheel naar Oekraïens gebruik had elk personeelslid een bijdrage geleverd aan een welvoorziene maaltijd. Maar voor we de vork in de aanlokkelijke spijs staken, nam de directeur het woord. In het kort schetste hij de tijd waarin Stichting OZO het initiatief nam om de polikliniek te renoveren tot op het moment van afronding. “Nooit hadden we kunnen vermoeden dat we nu kunnen werken in een menswaardige polikliniek, waarin de patiënt zich serieus genomen voelt. De renovatie is zowel voor ons als voor de patiënt een enorme opsteker. Onze kliniek is nu een voorbeeld voor de gezondheidszorg in Oekraïne. Dit geldt voor onze artsen en het personeel als een enorme motivatie om het belang van de patiënt op nummer één te zetten.” Na deze waarderende woorden waren wij aan de beurt om te vertellen hoe de sponsors in Nederland zich hebben ingezet om de renovatie tot een succes te maken. “Elk project wordt gedeeld met onze sponsors. Het is namens hén dat u nu kunt beschikken over dit prachtige gebouw!” Na de overhandiging van een OZO gedenkbord, te plaatsen in de hal van de polikliniek, was er een gezellig samenzijn met directie en personeel, waarin de gezamenlijke maaltijd gebruikt werd. Dankbaar kunnen we dit project afsluiten. Misschien nog met vervolg: kunnen we de artsen helpen met materialen voor hun vakgebied?
|
Copyright © 2011 | Sitemap | Webdesign & development by St. OZO | Sponsored by XSARUS
|
Foto's werkbezoek 69, van 7 februari t/m 16 februari 2024.
|
|
Nieuwste editie!
