|
|
Jaargang 2012 Nr. 2
Van de voorzitter
Het eerste wat opviel tijdens het werkbezoek van mei 2012 was het aanzien van de aardappelplanten. De combinatie van veel zon en flinke regenbuien gaf een heel wat beter beeld dan de afgelopen jaren, waarin de droogte voor een slechte start zorgde. We hopen op een goed vervolg en wat zeker zo belangrijk is: een goede prijs. Ten aanzien van de tuinbouw op de boerderij geldt eigenlijk hetzelfde: prachtige planten waarin frisse vruchten groeien en nu al een goede prijs. Helemaal tevreden zijn we over de jaarlijks toegepaste biologische grondontsmetting. Past precies in het OZO verhaal, zij het met een kleine wijziging: maximale opbrengst met minimale kosten!
Het gehele werkbezoek overziend mogen we dankbaar zijn voor de goede voortgang van alle projecten. Wat enigszins steekt is de hausse rondom een potje voetbal. Vele miljoenen voor nieuwe stadions en accommodaties, maar geen cent voor allerarmsten. Ook geen overheidsbijdrage voor het verzorgingshuis. Zelfs de vrijwillige brandweer moet het ontgelden, zoals verderop in deze OC te lezen is.
Ik hoop dat deze nieuwe OC u informeert, uw vragen beantwoord en u motiveert om onze stichting te blijven gedenken met uw gift. Het jaar 2011 liet een daling van de inkomsten zien. In ieder geval, voor u en uw familie/kennis/buurman, de oproep: blijft ú Stichting OZO steunen voor haar humanitaire missie? Zegt het voort!
Teun Bakker
Foto voorpagina
Het Karpatengebied is een echte aardappel streek. Zodra de vorst uit de grond is, stropen velen de mouwen op om vroege pootaardappelen te telen, want een vroege aardappel geeft een goede prijs. Niet alleen boeren gaan aan de slag, ook iedereen die een stukje land heeft. Deels voor de wintervoorraad, deels voor de verkoop. Veel mensen worden ingeschakeld want de poters worden traditioneel nog met de hand in de grond gelegd. Op de boerderij wordt door directeur Pisti een zelfgemaakte vierrijige handpootmachine gebruikt. Inventief, goedkoop en weinig onderhoud.
OZO Kort
- OZO medewerkster Tanja van Koppen doet niets liever dan bezig zijn met de ouderen in het verzorgingshuis. Dat geldt niet alleen voor de manier waarop de zorg gestalte krijgt, ook een goede dagbesteding ziet zij als zeer nuttig. Thuis in Ouddorp was met hulp van vader Jan van Koppen een houten raamwerk zó gemaakt en in ‘Rehoboth’ konden de ouderen naar hartelust verven, knippen en plakken!
- bewoonster Erzsike is zeer slecht ter been, zelfs met een rollator kan ze niet meer uit de voeten. Ze is dolblij met de meegenomen elektrische rolstoel uit Holland!
- de Oekraïense overheid betaald niets meer aan de plaatselijke brandweer. Per regio komt er een burgercomité dat een en ander moet gaan regelen. Per jaar moeten particulieren per gezin € 2,- gaan betalen. Boeren betalen € 60,-. Bedrijven betalen € 100,- tot € 200,-, afhankelijk van de risico’s die een bedrijf met zich mee brengt. Onduidelijk is nog of brandweermannen een tweede baan moeten zoeken om van rond te komen...
- zoals het er nu uitziet zal na de zomervakantie het adoptieplan gepresenteerd worden!
- aan alle vrijwilligers die zorg dragen voor het vouwen en de verspreiding van de OC’s: hartelijk dank!
Project basisschool Járok
Tijdens het laatste werkbezoek werd de basisschool weer bezocht en het was voor de ruim zestig kinderen een feestdag. Allemaal kregen ze een tas uitgereikt met schoolspullen en nog enkele attributen zoals zeep en een heuse vlieger. Bedankt voor uw bijdrage voor dit 5 euro project!
Om de school verder te helpen is er reeds een gift ontvangen van € 700,- van de Bosseschool te Middelharnis. Van deze geweldige bijdrage zal het aanleggen van waterleiding, alsmede het installeren van twee toiletruimtes inclusief verwarming om bevriezing tegen te gaan, worden gerealiseerd.
Tevens vroeg de directeur om drie of vier computers om de kinderen computerles te geven. Heeft u nog een goed werkende computer beschikbaar? U kunt reageren via info@stichting-ozo.nl of een telefoontje naar Michel Koppenaal, 0187-481017.
Oekraïense bewoners aan het woord, afl.5
Jermolov Margit behoort tot de oudste bewoners van het verzorgingshuis. Onlangs werd ze 90 jaar. Ze heeft een redelijke gezondheid maar is gekluisterd aan een rolstoel want de benen willen niet meer. Ze heeft een optimistisch karakter en de medebewoners schieten vaak in de lach om haar spitsvondige opmerkingen. Als ze haar levensverhaal verteld is het gedaan met de vrolijkheid. Soms komt de zakdoek er aan te pas en soms wordt ze heel boos. Het valt niet mee maar het lucht wel op, zoals ze zelf zegt.
“Ik ben geboren op 10 juni 1922 in Csonkapapi, een grensdorp zo’n dertig kilometer hier vandaan. Ik was het eerste kind in het gezin, na mij kwamen er nog twee broers en drie zussen. Helaas zijn er drie al heel jong overleden. Waaraan weet ik niet, maar wat ik nog wel weet is dat vader en moeder dit nooit te boven zijn gekomen. In 1928 verhuisden we naar Bátyu, een stadje hier vijftien kilometer vandaan. Hier bezocht ik de lagere school. Mijn moeder was een schat en zorgde heel erg goed voor ons. Vader was anders. Hij was een hardwerkende man, maar hij deed nogal eens dingen die het daglicht niet konden verdragen. Hij zat daardoor vaak in de gevangenis.” Fel: “Voor moeder en ons was dit een drama, we werden door de mensen met de nek aangekeken. Als vader vrij kwam teelde en verkocht hij tabaksplanten, er kwam dan tenminste weer wat geld binnen.”
In 1948 trouwt Margit met een Russische man. “Hij werkte op een kolchozenkantoor waar ik schoonmaakster was (een kolchoz is een landbouwbedrijf die er in de communistische tijd veel waren). We waren erg gelukkig met elkaar, hadden werk en na enige tijd werd er een zoontje geboren. We beleefden goede jaren, maar na dertig huwelijksjaren kwam ik er achter dat mijn man het hield met een andere vrouw.” Haar ogen schieten vuur: “Er was geen gesprek mogelijk. Ook onze zoon, een geweldige zoon, kon er niets aan veranderen. Dus vertrokken hij en ik naar een ander huis in Bátyu en ik ging werken als schoonmaakster in een ziekenhuis. Mijn zoon had geen werk, hoogstens wat seizoensarbeid op het land, maar door mijn salaris konden we leven.”
Na enige jaren trouwt haar zoon. “Maar na drie jaar scheidde zijn vrouw zich van hem. Hij kreeg een ongeluk waardoor zijn been moest worden afgezet en zij wilde niet verder leven met een invalide man. Het waren moeilijke jaren. Ik werd 65 jaar en moest stoppen met werken.
Mijn pensioen was 200 Hr. per maand (ongeveer € 20,-). De ellende steeg ten top toen ik op een dag mijn zoon dood in zijn slaapkamer vond. Naast hem lag een lege chemicaliënfles. Hij sprak nooit over zichzelf, blijkbaar heeft hij de scheiding en het ongeluk nooit goed kunnen verwerken.” Het wordt 2001. Margit leeft in grote armoede door verdriet en geldgebrek. Ze ziet het als een wonder uit de hemel toen op een dag Stichting OZO op bezoek kwam om hulp te bieden. “Die dag zal ik nooit vergeten. Elke twee weken kwam Jenö (OZO medewerker in Oekraïne) langs met eten en betaalde hij medicijnen. En wat bijna nóg belangrijker was: ik kon goed met hem praten.
Zijn moeder kwam ook vaak mee. Die mensen hebben hun hart op de juiste plaats! Dit zijn christenen!
Die dag zal ik nooit vergeten toen St. OZO op bezoek kwam
Later vertelden zij dat Stichting OZO een verzorgingshuis aan het bouwen was in Nagydobrony en of ik daar wilde komen wonen. Nou, ik kon bijna niet wachten tot het zover was. In 2006 werd ik bewoner in dit prachtige huis.”
Het was wel even wennen maar ze kan haar geluk niet op. “Goede verzorging, allemaal vriendelijke mensen, heerlijk eten en drinken, douches, toiletten, alles!” Dus niet meer terug naar Bátyu? Er komt een warme gloed in haar pientere oogjes: “Nee, dát niet meer. Ik denk vaak terug hoe alles gegaan is in mijn leven. Er was voorspoed en tegenspoed, veel tegenspoed. Maar God heeft mij nooit begeven of verlaten. Toen niet en nu niet. Zijn Naam moet de eer krijgen!”
Financieel verslag 2011, Toelichting van de penningmeester
Het jaar 2011 was het jaar waarop ook voor Stichting Onderlinge Zorg Oekraïne de crisis voelbaar werd. Desondanks zijn we dankbaar dat de terugval in inkomsten onder de 4% bleef. De grootste daling namen we waar onder de grote donateurs die eenmalige projecten financieren. De inkomsten uit de vaste donateurs steeg zelfs met ruim 7%. Juist deze groep van donateurs vormen de body van inkomsten van Stichting OZO en mochten we veel nieuwe donateurs begroeten. Een stijging van de inkomsten in deze groep is dan ook iets om geweldig dankbaar voor zijn en geeft goede hoop voor de toekomst….uw laat ons niet in de steek, ondanks de crisis!!
Nu we dit schrijven zijn we net terug van een kort werkbezoek aan Oekraïne. Midden in de oogsttijd, een tijd dat we daar in principe nooit zijn tijdens een werkbezoek, waren we getuige van de goede productie van de boerderij. Ook het werk aan de polikliniek, het project algemene zorg, waaronder het verzorgingshuis, de hulp aan de school in Jarok, het mocht allemaal doorgaan.
We vragen u om ook dit jaar ons te steunen met een financiële gift. Ondanks dat de crisis u misschien raakt, hebben we het nog zoveel beter dan onze arme naaste. Wilt u in het geven van uw giften aan ons denken?
Ieder jaar weer zijn we dankbaar dat we alles wat we wilden realiseren ook konden realiseren. We hebben als stichting nooit grote sommen geld apart kunnen zetten, maar met grote dankbaarheid moeten we ook vermelden dat we nog nooit tekort gehad hebben. Onze goede God geeft ons wat we nodig hebben om het humanitaire werk te kunnen blijven doen.
Bovenstaand vindt u de beknopte jaarrekening over 2011. Bent u geïnteresseerd in de volledige jaarrekening dan kunt u mij bereiken via tel. 0187-489228.
Albert van Holten, penningmeester
Project polikliniek
De entree, een toiletruimte en de praktijkkamers op de begane grond zijn klaar! Op het moment van ons bezoek was het heel druk in de polikliniek want het was de dag waarop bloedafname plaatsvindt om te worden onderzocht in een stadslaboratorium. Wat een verschil met enkele jaren geleden, toen alles er nog oud, vies en versleten uitzag! Om te komen tot de totale renovatie van de kliniek wordt er de komende tijd door de Oekraïense medewerkers een calculatie gemaakt voor de renovatie van de bovenverdieping en de buitenmuren. Hoewel er op dit moment nog geen bedrag bekend is, is er nog veel geld nodig. Uw bijdrage wordt nu al zéér op prijs gesteld, dit project willen wij natuurlijk tot een goed einde brengen! Stort uw gift op rek. nr. 3416.36.851 t.n.v. Stichting OZO, onder vermelding van ‘Project polikliniek’.
Alvast hartelijk dank!
Videopresentatie
- op 16 maart 2012 werd voor JV ‘het Richtsnoer’ van de HHG te Nieuwe-Tonge de videopresentatie vertoond. Fijn om te ervaren hoe jongeren betrokken kunnen zijn. De avond bracht € 64,- op.
- de ouderen van de HHG te IJsselmuiden zagen op 28 maart 2012 de videopresentatie. Ook hier veel belangstelling en betrokkenheid. De diaconie schonk een gift van € 400,- en de verkooptafel bracht € 57,- op.
Allen heel hartelijk dank!
Giften allerlei
- Opnieuw mocht van St. Agaton Ergon € 1000,- ontvangen worden voor Bijbelverspreiding. Via EAS in Harderwijk zullen Bijbels en evangelisatiemateriaal aangeschaft worden. Dit laatste is ondermeer heel belangrijk voor de standaard lectuurtafel in de polikliniek.
- Retourette is een inzamelpunt van klein huishoudelijk afval en lege flessen, te vinden bij Agrimarkt Middelharnis. Na een half jaar steun door Agrimarkt bezoekers mocht Stichting OZO een bedrag van € 200,- in ontvangst nemen van winkelmanager Richard Ouweneel en Lisanne Roossien van Retourette/IRS Full Service.
- Rebel Tuintechniek te Huizen leverde kosteloos onderdelen voor het waterzuivering apparaat in ‘Rehoboth’.
- AGO Automaterialen te Sommelsdijk schonk motorolie voor de Lada Niva (twee verversin gen).
- Organisatie Voorjaarsmarkt van de HHG Middelharnis/Sommelsdijk organiseerde een plantjesmarkt. Een gedeelte van de opbrengst (€ 312,50) was bestemd voor St. OZO.
Alle gevers heel hartelijk bedankt!
|
Copyright © 2011 | Sitemap | Webdesign & development by St. OZO | Sponsored by XSARUS
|
Foto's werkbezoek 69, van 7 februari t/m 16 februari 2024.
|
|
Nieuwste editie!
