|
|
Jaargang 2011 Nr. 4
Van de voorzitter
Nog even en het jaar 2011 ligt weer achter ons. Wat is er ook dit jaar weer veel gepasseerd. Iedereen kan meepraten als het gaat over vreugde en verdriet, gezondheid en ziekte. Voor de één een jaar waarop in dankbaarheid mag worden teruggezien, voor de ander een jaar van moeite en zorg. In dit licht heeft Prediker 3 ons heel veel te vertellen. Alles heeft zijn tijd en beloop, staat erboven. Een tijd om… en een tijd om… Als in een steeds terugkerend refrein klinkt hier het eeuwenoude lied van vreugde en verdriet. Waarom overkomt mij die ziekte? En als het goed is: vanwaar die overstelpende zegeningen? Trouwens: ziekte of tegenspoed kan zegen geven, net zo goed als voorspoed verarming...
De ‘waarom’ vraag houdt veel mensen bezig. Het ‘daarom’ antwoord staat ook in Prediker 3: “Ik weet, dat al wat God doet, dat zal in der eeuwigheid zijn, en er is niet toe te doen, noch is er af te doen: en God doet dat, opdat men vreze voor Zijn aangezicht”. Dáár gaat het om! Persoonlijk, humanitair, voor armen en rijken wereldwijd. Kerstfeest 2011. God werpt ons alle dingen toe als wij eerst zoeken naar Zijn Koninkrijk. Door de wonderlijke, niet te bevatten gave van Zijn Zoon in de kribbe van Bethlehem.
De laatste OC van dit jaar ligt voor u. Ik dank u namens alle medewerkers en iedereen die hulp ontvangt in Oekraïne voor uw betrokkenheid, inzet, giften en gebed. Het toont christelijke verbondenheid met de allerarmste naaste die namens Stichting OZO mag plaatsvinden. Laat uw gift geen vermindering zijn van uw batig saldo, maar een vermeerdering van uw geestelijke rijkdom: ...’en een tijd om te bouwen’.
Teun Bakker
Foto voorpagina
Een winters tafereel zomaar in een dorpsstraat in Oekraïne. De mevrouw op de foto kijkt nieuwsgierig op als we haar fotograferen. Dan gaat ze weer verder met het wegvegen van de sneeuw op het pad voor haar huis. Eens informeren: lukt het u de winter door te komen? Haar ogen vullen zich met tranen en ze zegt: “De winter is na alles wat ik heb meegemaakt mijn grootste vijand. Ik ben helemaal alleen. Mijn wintervoorraad bestaat uit aardappelen en vijf weckflessen met groente”. Ze schudt haar hoofd: ‘Het is allemaal zo moeilijk…”. Maar u heeft een pensioen? “Ja, 300 Hrivna per maand (€ 25,00 red.), maar er gaat al 200 Hrivna op aan medicijnen voor de suikerziekte”. Een kachel in huis? “Ja natuurlijk!”, maar alsof alleen een warme kachel alle problemen oplost…Hier is meteen actie nodig. We wijzen haar op de OZO bus, OZO medewerker Jenö vertelt over het project Algemene Hulp en belooft haar te zullen helpen in de winterperiode en als het nodig is nog langer. Zomaar een voorbeeld hoe een medemens in erbarmelijke omstandigheden geholpen kan worden.
OZO Kort
- Erzsike, de moeder van medewerker Jenö, is opnieuw getroffen door een beroerte. Deze actieve en gelovige vrouw, door velen geliefd en OZO medewerkster van het eerste uur, moet een zware weg gaan. Dat de Heere Zich over haar en het gezin Hidi ontfermt!
- momenteel wordt er een hekwerk geplaatst rondom het verzorgingshuis en de bijbehorende grond.
- de augurkenteelt voor dit seizoen zit er op en het is een goed jaar geweest. In de verwarmde opkweekkassen worden nu komkommers geteeld, in de december maand een luxe product bij de maaltijd.
- bij Agrimarkt te Middelharnis kunt u in de Retourette een half jaar lang uw statiegeld bonnetje deponeren ten bate van Stichting OZO. Een mooi initiatief en dus: aanbevolen!
Kijk ook eens op: www.retourette.nl
Schuur voor Boerderijmachines
We dachten wat ruimte over te hebben om de landbouwmachines van de boerderij onder een dak te zetten, vooral in de winter. Maar de bedoelde ruimte staat inmiddels vol met andere zaken, zoals de strovoorraad en enorme stapels stookhout. In Nederland zien we ‘s winters op de boerderijen het machinepark keurig onderhouden in loodsen staan. Op de boerderij in Nagydobrony staan ze buiten, vaak onder een dikke laag sneeuw. Voor een eenvoudige wagenloods is € 2.000,00 nodig. Wie helpt?
Koorreis naar Oekraïne
Zoals in de vorige OC was aangekondigd bracht het koorensemble ‘Feeling’ van de CSG ‘Prins Maurits’ te Middelharnis een bezoek aan Oekraïne. De ontmoeting met leeftijdgenoten en zingen onder alle lagen van de bevolking brachten een ervaring om nooit te vergeten. Zoals door haar beloofd geeft koorlid Rianneke van Wezel verslag.
“Het is al weer een tijdje geleden dat ik naar Oekraïne ben geweest,om precies te zijn tien weken geleden. Maar de herinneringen zijn er nog steeds. Na een lange reis, eerst met het vliegtuig naar Budapest en daarna nog zes uur met de trein, kwamen we aan in het grensdorpje Záhony. Daar werden we hartelijk ontvangen door de bewoners die heerlijke hapjes hadden klaargemaakt. In de prachtige dorpskerk hebben we ons eerste optreden verzorgd. Het ging gelukkig allemaal goed en bij sommige liederen zongen de Hongaren zelfs mee! Onze tolk, ds. Elemér Szatmari, hield een preek en we zongen dezelfde psalmen in het Hongaars en in het Nederlands. Na een heerlijke maaltijd in een restaurant stapten we weer op de trein richting de grens, een kwartiertje. Op het perron in Chop (Oekraïne) wemelde het van de militairen met van die typische Oostblok petten op. Ze keken ons aan of ze ons meteen het liefst wilden arresteren. Maar dat viel mee en na lang wachten mochten we eindelijk Oekraïne binnen. Met een knalgele hippiebus reden we naar Nagydobrony, naar verzorgingshuis ‘Rehoboth’, waar we heerlijk hebben gegeten, gedoucht en na veel gepraat gingen slapen.
De volgende dag kregen we een rondleiding door ‘Rehoboth’ en hebben we gezongen voor de bewoners en die hebben genoten! De rest van de dag hebben we gewandeld in het prachtige Karpatengebergte, kastelen bezocht en gezongen in een jongensinternaat.
De volgende dag hebben we gezongen in een kinderziekenhuis in Munkács, daarna shoppen in deze stad. We gingen in onze overdekte bolderkar richting nog meer kindertjes: kinderweeshuis in Nagydobrony. We werden verwelkomt in het Duits door een Oekraïense man met Hongaars bloed die dol was op Hollanders. De kinderen hadden van alles ingestudeerd, van een dans op “waka waka Afrika” tot de vogeltjesdans van vier jarige meisjes met gele snaveltjes op hun rug. Dat laatste was onwijs schattig, dat eerste werd zeer gewaardeerd door de jongens, aangezien Oekraïense meisjes behoorlijk kunnen dansen. Daarna kwam ons optreden wat ze echt waardeerden, aangezien ze de Hongaarse liedjes konden meezingen maar tot onze grote verrassing ook de Nederlandse. Zelfs het Wilhelmus en ‘hoofd schouder knie en teen’ deden ze vol enthousiasme mee. Daarna overlaadden we ze met snoepjes wat ze helemaal fantastisch vonden.
We zongen daar het lied ‘kreupelen en lammen zagen wij ter dans’.
Zaterdag zijn we nog meer van de omgeving wezen verkennen en daarna, via de meest dramatische weg ooit, kwamen we in een zigeunerdorpje. We zongen vrolijk onze liederen, waren helemaal gek op de schattige kindjes en lachten vriendelijk om een vrouwtje (die zichzelf mama van de hele bups noemde) en die werkelijk alleen maar goudkleurige tanden had.
Zondag waren er optredens in Nagydobrony en Kisdobrony in de kerkdiensten, hier hebben we allemaal van genoten. Ook de ontmoeting met Oekraïense jongeren was zeer geslaagd.
Maandag mochten we uitslapen en daarna gingen we naar Úngvár om te winkelen, souvenirs te kopen en alvast een beetje afscheid te nemen van Oekraïne. Maar dit duurde nog even want op de OZO boerderij was er een heerlijke barbecue geregeld. Eerst kregen we een rondleiding. Het leukste was de beestenstal: koeien, varkens en biggen. En toen de BBQ: gegrilde kipfilet met patat, wat wil je nog meer? Daarna op naar het laatste concert in het verenigingsgebouw van de kerk in Nagydobrony. Na deze fijne avond moesten we op tijd naar bed, want: morgen vroeg begint de thuisreis! We namen de volgende morgen van iedereen afscheid en vertrokken met de trein richting Boedapest waar we onder de indruk waren van deze prachtige stad en ‘s nachts in een hotel sliepen. De volgende dag na de vliegreis kwamen we vol met indrukken weer behouden in Middelharnis aan. Wat me het meest is bijgebleven? Een gehandicapt meisje in het kinderweeshuis. Ze liep achter een rollator en kon bijna niet vooruit komen. We zongen daar het lied ‘kreupelen en lammen zagen wij ter dans’. En zij danste zo heel eenvoudig op de melodie en haar gezicht straalde van blijdschap. Dit vond ik het mooiste, ik heb er met kippenvel gezeten.
En zo zijn er nog veel meer mooie dingen gebeurd. Als ik alle gebeurtenissen zou moeten beschrijven zou ik zonder enige moeite een OC vol krijgen. We hebben als koor in ieder geval genoten, en we zouden graag nog een keer terug gaan! Voordat we weggingen hebben we familie, vrienden en kennissen gevraagd om geld te geven zodat we dat konden geven als dank dat we een hele week gebruik mochten maken van verzorgingshuis ‘Rehoboth’. En we waren heel blij dat we het mooie bedrag van ruim € 1000,- mochten overhandigen! Hartelijk dank!
Rianneke van Wezel
OZO Kwartaal flits
Adoptieplan
Wij vermelden alvast de komst DV volgend jaar van een adoptieplan en dit betreft de bewoners van verzorgingshuis ‘Rehoboth’. Uit de sponsorkring horen wij nogal eens geluiden die wijzen op belangstelling voor een dergelijk plan. In overleg met onze Oekraïense medewerkers menen wij een goed plan in elkaar te hebben gezet. Volgend jaar hoort u er meer van!
Het verhaal over Imre in Miskolc
Tijdens het werkbezoek in september werd op een dag het bezoek aangekondigd van een predikant uit een naburig dorp die een dringende vraag had. Via een bevriende dominee in Hongarije had hij de situatie vernomen van een gehandicapte man die bij een zus en zwager woonde in het Hongaarse Miskolc, een stad ten oosten van Boedapest. De gegevens waren zeer triest. Eerder woonde deze alleenstaande man, Imre, in het Oekraïense Úngvár en zijn beroep was bouwkundig ingenieur. Helaas viel hij tijdens werkzaamheden uit een boom, waardoor hij invalide werd. Zijn zus en zwager hadden een goed plan: verkoop je huis, kom naar ons en wij zullen je verzorgen. Na tien jaar ‘verzorging’ was het geld door zus en zwagerlief opgemaakt en zij namen een besluit: Imre moet weg, want hij wordt te duur. Kan Stichting OZO hier hulp bieden?
We besloten de situatie in ogenschouw te nemen. Op een vroege ochtend reden we naar Miskolc, vergezeld van de predikant en een verpleegster uit het verzorgingshuis. De laatste dolblij want haar zoon, verpleger in een ziekenhuis in Miskolc, kon ze ontmoeten.
Slechts gekleed in ondergoed lag Imre met diepe doorligplekken in bed. In een rommelig kamertje in een verder prachtige woning. Imre bleek in deze omstandigheden niet vervoerd te kunnen worden dus moest er een plan gemaakt worden. Dan zijn er ineens mensen die hun hart openen: de zoon van de verpleegster bood aan om voor medicijnen te zorgen en de decubitus te behandelen. Als de medicijnen zouden aanslaan kan Imre over drie à vier weken vervoerd worden naar ‘Rehoboth’. Wil hij dat? Ja, heel graag. Ook zus en zwager waren ‘ontroerd’ door deze oplossing.
Een maand later contact met Jenö: hoe gaat het met Imre? Heel goed, de decubitus is zo goed als genezen! Wat heerlijk dat alles zo gegaan is! En… wanneer zou hij naar ‘Rehoboth’ kunnen komen?
Of Imre naar ‘Rehoboth’ komt is nog maar de vraag. Momenteel ligt hij in het ziekenhuis met een longembolie...
Kan Stichting OZO hier hulp bieden?
Vervoer werkbezoeken in 2011
Ook in het elfde jaar van het bestaan van Stichting OZO werd er drie keer naar Oekraïne gereisd. Twee keer kon er weer gebruik gemaakt worden van de Renault bus van onze penningmeester, de reis in mei werd afgelegd per vliegtuig en trein. Onderstaande bedrijven sponsorden de brandstof:
Februari: Bosman & Kalis te Middelharnis, De Graaff & Plaissier te Ridderkerk
Mei: Vliegtuig en trein (eigen kosten)
September: Martijn Klem Timmer- en Onderhoudswerk te Oude-Tonge, De Bonte Timmerwerken te Oude-Tonge, Verolme Transport te Middelharnis.
Familiebezoek Boedapest
Jani is het manusje van alles binnen de projecten van Stichting OZO. Hij is overal inzetbaar. Als er rommel moet worden opgeruimd, Jani doet het. Als het gras gemaaid moet worden, of er moet een mannetje bij voor het plukken van de augurken op de boerderij, Jani doet het. Alles wat hij doet gebeurt met volledige inzet, ondanks problemen met zijn gezondheid. Zijn vrouw Natasja werkt als kokkin in de keuken van verzorgingshuis ‘Rehoboth’ en samen zijn zij vol dankbaarheid in staat om voor hun gezin te zorgen. Een voorbeeld van ijver!
De volgende dag na aankomst van ons werkbezoek in september, ontmoetten we een breed lachende Jani die eerst iets geweldigs te vertellen had: hij was kort geleden samen met zijn vrouw en kinderen naar Boedapest in Hongarije gereisd om familieleden te ontmoeten die zij al vijftien jaar niet gezien hadden! Door hard te sparen kon de reis betaald worden en was het weerzien met hun familie mogelijk. We gunnen het hen van harte!
St. OZO video presentatie!
Graag komen wij voor uw bedrijf of vereniging kosteloos op bezoek. Maak een afspraak! Tel: 0187-486383 (Teun Bakker) Email: info@stichting-ozo.nl
Giften allerlei
- “Beste OZO mensen ... op het werk krijg ik nogal eens een fooi, dit spaar ik op en maak het over naar OZO. Dit heb ik aan mijn collega’s verteld die nu ook mijn pot spekken. Laatst wees ik een Duitser de weg: € 5,00. Even bij iemand een paar coniferen weggezaagd en opgeruimd: € 10,00. Je moet maar zó denken: alle beetjes helpen!”
- bij Imabo Esselink te Zierikzee werd een spaarpot neergezet voor het project ‘Kachels voor Basisschool’. Opbrengst € 30,50.
- op de ouderen contactmiddag van de Hervormde gemeente (PKN) te Stellendam werd de videopresentatie vertoond. De opbrengst van deze fijne middag bedroeg € 183,50, inclusief een gift van de diaconie. Nagekomen giften zorgden voor nog eens € 200,00 extra.
- opnieuw een mooie hoeveelheid waspoeder van een bedrijf uit Zeeland.
- mevrouw Wolfert uit Dirksland schonk € 50,00 uit de verkoop van fotokaarten.
- op onze oproep voor een ‘nieuw elektrisch systeem voor het project polikliniek’ en ‘kachels voor basisschool’ is fantastisch gereageerd! Beide projecten zijn volledig gefinancierd en daar zijn wij, met alle betrokkenen, geweldig blij mee!
Voor alle giften onze hartelijke dank!
Gezegende Kerstdagen en een voorspoedig 2012
|
Copyright © 2011 | Sitemap | Webdesign & development by St. OZO | Sponsored by XSARUS
|
Foto's werkbezoek 69, van 7 februari t/m 16 februari 2024.
|
|
Nieuwste editie!
