|
|
Jaargang 2011 Nr. 3
Van de voorzitter
Het werkbezoek van september zit er op en de OC moet weer worden gemaakt. Er is niets beter voor de inspiratie dan foto’s kijken. Al die honderden foto’s die het verhaal vertellen van het afgelopen werkbezoek waarin weer zoveel werd meegemaakt. Ik denk aan die avond, toen we samen met onze Oekraïense medewerkers verdrietig waren omdat in de afgelopen maanden een aantal bewoners overleden waren. Maar ook vreugde om de dankbaarheid van nieuwe bewoners die een plaatsje kregen in het verzorgingshuis. Verwondering over de biologische grondontsmetting in de boerderijkassen waardoor de planten er fris en groen bijstaan en vrucht geven. De polikliniek, waar artsen en verpleegsters met glinsterende ogen vertellen hoe blij zij zijn met de renovatie. De brandweermannen, die met de meegebrachte Hollandse brandweerlaarzen nog beter uitgerust zijn om een brand te bestrijden.Teun Bakker
Denk niet dat alles van een leien dakje gaat. Zowel in Holland als in Oekraïne werken ménsen, met al hun hebbelijkheden en talenten, maar ook onhebbelijkheden, fouten en gebreken. Toch voelen we met elkaar de verantwoordelijkheid om het beste te zoeken voor allerarmste Oekraïeners. Een verantwoordelijkheid die alleen gedragen kan worden in het besef dat de zegen van God noodzakelijk is. En van die zegen mogen wij vol dankbaarheid getuigenis afleggen. Onder dank voor uw steun, gebed en medeleven bieden wij u deze nieuwe informatieve OC aan. Kent u mensen die ook een humanitair hart hebben en Stichting OZO zouden willen steunen? Geef desgewenst hun adres aan ons door via info@stichting-ozo.nl en wij zorgen voor informatie. U kunt ook verwijzen naar onze website www.stichting-ozo.nl Bedankt voor uw bijdrage én voor uw inzet!
Teun Bakker
Foto voorpagina
Het boerderijproject heeft, met de investeringen van Stichting OZO en dankzij de gedreven inzet van boerderijmanager en OZO medewerker Ráti István, een stormachtige groei doorgemaakt. De opbrengsten tonen duidelijk aan dat men in Oekraïne zeer goed in staat is om humanitaire hulp om te zetten in eigen daadkracht.
In de tuinbouwkassen worden voor de tweede maal dit seizoen de augurken geplukt. De prima kwaliteit van deze vruchten doen eengroeiend aantal handelaren de weg inslaan naar de tuinbouwafdeling van de boerderij.
Onze gedreven boerderijmanager István zegt er dit van: “Door de hulp van Stichting OZO en haar donateurs is de boerderij nu een bedrijf met perspectief. Ik voel mij hiervoor verantwoordelijk en dit motiveert mij elke dag”.
OZO Kort
- we herinneren u aan het Mission Music concert te Dirksland t.b.v. Stichting OZO op DV 10 december aanstaande. Deze avond zal in het teken staan van Advent en Kerstfeest. Voor informatie en kaarten: ga naar www.missionmusicconcerten.nl of ga naar www.stichting-ozo.nl en klik op ‘nieuws’.
- er zijn weer twee kalfjes geboren op de boerderij en zij maken het prima. Overigens grazen de koeien nu op een weilandje achter de boerderij. Lekker buiten: echte ‘bio’ koeien!
- gezien in een tuin in Nagydobrony: bolchrysanten voor de verkoop!
- elke reis gaan er een aantal fietsen mee. Verdeling vindt plaats onder de allerarmsten, gezinnen met kinderen bijvoorbeeld. Men is dol op zo’n oerdegelijke Hollandse fiets!
- voor bedrijven bestaat de mogelijkheid om gratis een link te plaatsen op de website van Stichting OZO. Neem contact op met webmaster Michel Koppenaal via info@stichtingozo.nl
Wol gevraagd
Mevrouw Hollaar te Sommelsdijk is door haar wol heen. Voor het breien van de heerlijk warme truien, shawls en mutsen kan zij wel weer een nieuwe voorraad gebruiken. Heeft u nog wol over? Mail naar info@stichtingozo. nl of bel Herman van Wezel, telefoon 0187-486572. Heel graag zien we uw reactie tegemoet!
De datum van mijn vertrek komt steeds dichterbij
Op D.V. 5 oktober hoop ik te vertrekken naar Oekraïne met het koorensemble ‘Feeling’ van de CSG ‘Prins Maurits’ te Middelharnis, waarvan ik lid ben. Dit koor bestaat uit zeventien leerlingen, die allemaal ontzettende zin hebben om naar Oekraïne te gaan. Het is de bedoeling dat we in verzorgingshuis ‘Rehoboth’ zullen logeren en zingen. We zullen niet alleen zingen in het verzorgingshuis, maar ook in kerken en op scholen in de buurt van Nagydobrony. Ook zullen we veel gaan zien.
Zelf ben ik al twee keer in Oekraïne geweest, een mooi land qua natuur, maar wat is er veel armoede! Daar ben ik ontzettend van geschrokken, maar ook door stil gezet. De mensen in Oekraïne hebben zo weinig en toch kunnen ze nog blij zijn, toch kunnen ze nog dankbaar zijn met hetgeen wat ze hebben. Dingen die wij normaal vinden is daar iets heel bijzonders, ik denk hierbij aan een keer dat ik bij de zigeuners was en we lolly’s uitdeelden. De kinderen waren door het dolle heen, simpelweg om een lolly! Een snoepje is voor ons zo heel gewoon, maar voor hen zo’n groot cadeau! Wat mogen wij dan God dankbaar zijn dat wij zoveel hebben en wat moeten wij onszelf schamen als wevaak zo ondankbaar zijn. Iets dat voor ons zo gewoon is kan daar een groot verschil maken.
Wat fijn als er organisaties zijn zoals Stichting OZO die mensen willen helpen die het veel slechter hebben als wij. Dit doen ze natuurlijk niet alleen, maar samen met de hulp van God. In de volgende OC hoop ik een verslag te geven van mijn reis.
Rianneke van Wezel
OZO Kwartaal flits
Hulp in Oekraïne is nog steeds zo bitter nodig...
Vervolgactie polikliniek
Uw aandacht wordt gevraagd voor de voortgang van de renovatie polikliniek. Tijdens het laatste werkbezoek werden de werkende apparaten geïnspecteerd. En toen zijn we heel erg geschrokken! De elektriciteitsbedrading is absoluut aan zijn eind. Van sommige apparaten was de draadisolatie gesmolten, een zeer gevaarlijke ontwikkeling en nadere inspectie leerde dat de in de muren weggewerkte bedrading (220V en 380V) er ook slecht aan toe is. Dit geldt eveneens voor de lichtschakelaars en stopcontacten. Om dit project tot een goed einde te brengen is vernieuwing van het elektrisch systeem noodzakelijk.
Hiervoor is € 3000 nodig. Wie helpt?
Een dag in de zorg
De wekker gaat. Het is 6.30 uur. Erg vroeg nog. Toch tijd om op te staan, want deze dag ga ik meewerken in de zorg. Als ik beneden kom zijn er al een aantal bewoners uit bed en kletsen wat met elkaar op de gang.
‘Jó reggelt’, klinkt het met een glimlach op het gezicht van een oudje. Jó reggelt, een woord waarvan ik inmiddels weet wat het betekent: goedemorgen. De oudjes denken dat je gelijk vloeiend Hongaars spreekt als je hen in het Hongaars goede morgen wenst, maar als ze verder praten komen ze er snel achter dat dit niet zo is.
Ik ga op zoek naar verplegend personeel. Al snel vind ik Agica in de keuken met een aantal collega’s. Met Agica hoop ik deze dag mee te werken en zo een beeld te krijgen van het zorggebeuren in ‘Rehoboth’.
Om even 7.00 uur starten we. Een aantal bewoners krijgen medicatie en wordt de bloeddruk gemeten. Alle gegevens worden netjes opgeschreven in een schrift zodat er een duidelijk overzicht is van persoonlijke medische gegevens.
Na de medicatieronde, die wel even duurt want alle bewoners willen hun verhaal kwijt, komt het merendeel van hen richting de grote woon/eetkamer. Tijd voor het ontbijt! Deze morgen brood met worst, stukjes tomaat en een heerlijke mok koffie. Sommigen eten zwijgend en vlug hun ontbijt op om daarna weer snel te vertrekken naar hun kamer. Anderen blijven zitten om een gezellig praatje te maken met het personeel. De bewoners die vanwege hun gezondheid niet naar de eetkamer kunnen komen krijgen hun ontbijt op de kamer. Als alle verhalen ten einde zijn gaan de bewoners richting de hal. In de hal staan een aantal stoelen netjes in een rij langs de muur met in het midden een bureau. Achter het bureau neemt bewoner Laci plaats. Hij leest een stuk uit de Bijbel en na de meditatie zingen de bewoners met elkaar enkele liederen uit de liedbundel. Veel melodieën zijn voor mij herkenbaar. Als de laatst gezongen woorden nog naklinken gaan de bewoners richting hun kamer.
Samen met Agica gaan we een aantal bewoners helpen met douchen en aankleden. Persoonlijke verzorging en aandacht is een belangrijk aspect in de zorg en is ook hier gelukkig ruim aanwezig. Sommigen zijn blij met de heerlijke douche of het heerlijke warme bad. Overigens zijn er ook die enige humor en dwang nodig hebben om richting de douche te komen. Agica speelt hier creatief op in en zo gebeurt het dat toch alle bewoners die gedoucht moeten worden ook werkelijk gedoucht werden!
Zo tegen 11.00 uur zijn de bewoners in schone kleding te vinden op hun kamer, op de gang of zitten heerlijk buiten. In Nederland zouden de bewoners daar waar mogelijk is naar de dagbesteding gaan. Helaas is dit in Oekraïne onbekend en moeten de bewoners zelf iets opzoeken om te doen. De een heeft een prachtig bloementuintje achter het verzorgingshuis waar de bloemen met veel zorg worden gekweekt. Het bonte gezelschap van kleuren geeft een vrolijk aanzicht. Een ander gaat er op uit om te vissen in de kreek achter het verzorgingshuis, weer een ander is ijverig aan het borduren en ook zitten er een aantal heerlijk te genieten in de zon voor het verzorgingshuis.
In Nederland had ik al besloten om wat activiteiten te doen met de bewoners, daarom had ik verf en schildersdoek meegenomen. Ik liet de spullen aan Agica zien, die enthousiast reageerde en aan een aantal bewoners ging vragen of zij zin hadden om te verven. Heel actief ging een aantal aan de slag met verf en schildersdoek. Mooie bloemen kwamen te voorschijn met rood, geel en groen.
De bewoners waren trots op wat ze maakten en hun kunsten kregen een mooie plaats op hun eigen kamer.
Zo werd het 12.00 uur. Etenstijd. De bewoners werden geroepen en gingen aan tafel voor de maaltijd. `s Middags aten ze brood met ei en worst en heerlijke koffie of thee. Na het middageten gingen bijna alle oudjes richting hun kamer om wat te rusten. Dit gaf ons tijd om samen met hoofdzuster Marika, de uit Nederland meegebrachte medische materialen uit te zoeken. Veel materialen zijn de Oekraïense verpleegsters bekend, maar andere hebben door onbekendheid enige uitleg nodig. Alles werd gesorteerd en netjes op stellingplanken gelegd. Sommige materialen zijn in het verzorgingshuis niet nodig. Die kunnen dus naar de polikliniek of een ziekenhuis.Rond 15.00 uur gingen we koffie drinken in de woonkamer waar ook enkele bewoners gezellig zaten te kletsen. Na de koffie zat de dienst er voor mij op en ging ik mijn collega’s opzoeken. Ik zie met voldoening terug op een leerzame en constructieve dag in het zorggebeuren van “Rehoboth’.
Tanja van Koppen
Actie voor basisschool in uithoek Oekraïne
Laat deze kinderen niet in de kou zitten!
Als verkenner van het Stichting OZO project Algemene Hulp belandde medewerker Jenö eerder dit jaar in een dorpje vlakbij de grens Oekraïne-Slowakije. Wij zijn er ook geweest. Zie dit dorpje als een uiteinde van Oekraïne waar niemand komt, niemand gaat, waar de dorpsbewoners volkomen op zichzelf zijn aangewezen. We gingen in gesprek met de dorpelingen en uit alles bleek totale ontreddering. Geen uitzicht, zelfs geen lichtpuntje. Geen handel, geen werk, niets. Toch een lichtpuntje: de directeur van de plaatselijke basisschool, die het goede voorbeeld gaf door samen met collega’s een vijftigtal kinderen onderwijs te geven in de hoop op een betere toekomst. Kinderen die ook Engels leren. ‘Good afternoon’, zeiden ze beleefd en ze gingen staan toen we binnenkwamen.
We hoorden van de problemen. Geen verwarming in de ijskoude winter. Door gevaar voor instorting waren de houtkachels in de zes lokalen afgebroken en er was geen geld voor nieuwe. Verder zag het schooltje er netjes en onderhouden uit. Er klopte een warm hart voor de jeugd en dat was aan alles te merken. Maar geen verwarming bij -25 C. U zult begrijpen: zes nieuwe eenvoudige houtkachels heffen dit probleem op. Een andere optie is er niet, want elektriciteit is duur en gasaanvoer is niet aanwezig. Iemand uit het dorp heeft ervaring en wil de kachels, in het belang van de school, voor een vriendenprijs maken.
Weer ‘thuis’ (verzorgingshuis ‘Rehoboth’) bespraken we de mogelijkheden en toen gebeurde er een wonder. In een email vroeg een flakkeese sponsor of wij belangstelling hadden voor schoolmateriaal. Tafels, stoelen, bureaus, kasten en schoolborden, gratis af te halen!
Parlementsleden baden zelf in weelde
Terwijl de meeste Oekraïeners in armoede leven, wentelen de leden van de Verkhovna Rada (parlement) zich in weelde. De krant Ukrayinska Pravda heeft het maar eens op een rijtje gezet en de cijfers liegen er niet om. Ze hebben namelijk samen 48 miljoen euro tot hun beschikking voor hun parlementaire werk, ruim 11 miljoen euro voor hun vervoer en nog eens 845.000 euro om uitstapjes naar het buitenland te kunnen maken.
Het maandsalaris van ieder parlementslid bedraagt 534 euro. Daar komt 2.384 euro aan reiskosten bij, 63 euro aan verblijfkosten en 435 euro aan telefoonkostenvergoeding. Elke keer dat een parlementslid op televisie is, op de radio te horen valt of uitgebreid in andere media verschijnt, krijgt hij of zij daar een ‘beloning’ van 450 euro voor uitgekeerd.
Daarbij blijft het niet. Ieder parlementslid krijgt ook 19.200 euro om het salaris van één of meer persoonlijke assistenten van te betalen en 456 euro voor hun reiskosten. Daar komt bij 178 euro aan kantoorkosten buiten de hoofdstad en 60 euro huurvergoeding voor een optrekje in de hoofdstad.
Tenslotte krijgt ieder parlementslid 151 euro om op luchthavens gebruik te kunnen maken van de Vip-ruimtes (en natuurlijk voorrang bij het boarden). Welnesscentra varen wel bij de aanwezigheid van de parlementsleden in Kiev, want voor hun ontspanning wordt 800 euro uitgetrokken.
Bronnen: Ukrayinska Pravda, Western Information Center
Giften allerlei
- van Medeco BV te Oud-Beijerland werd er opnieuw een geweldige hoeveelheid incontinentie materiaal ontvangen. Ook een aantal donateurs zorgden voor dit belangrijke materiaal.
- 8 paar professionele brandweerlaarzen werden de brandweer van Nagydobrony aangeboden.
- als het gaat over geschonken giften is het wel eens moeilijk: wie ga je hier noemen? Soms komt er een prachtige gift (zoals pas naar aanleiding van een jubileum!) van een onbekend persoon, kerk of instelling. Maar trouwe donateurs schenken naast hun periodieke gift ook nogal eens een extra gift die al even vermeldenswaard is. We maken in dezen maar eens geen onderscheid. Voor ieders giften onze zeer hartelijk dank. Door úw hulp kan Stichting OZO allerarmsten hélpen! Daar gaat het toch om?
Werkbezoeken met zomer- en winterbanden
Waar St. OZO in december 2009 gesponsord werd met winterbanden, is St. OZO in september 2011 opnieuw gesponsord, maar dan met zomerbanden. De banden zijn bestemd voor de Renaultbus, die door de penningmeester van St. OZO kosteloos ter beschikking wordt gesteld voor het vervoer naar Oekraïne. De banden zijn gratis geleverd door Van den Ban Autobanden B.V. te Hellevoetsluis, waarvoor onze hartelijke dank! Een slogan van dit bedrijf is “Our tyres travel the world”, die met de werkbezoeken naar Oekraïne zeker wordt waargemaakt. Mogen ook met deze banden vele veilige kilometers worden gemaakt voor onze allerarmste naasten in Oekraïne. Ook werd de aanhanger gratis TIR gekeurd door de douane te Moerdijk.
Bedankt!
|
Copyright © 2011 | Sitemap | Webdesign & development by St. OZO | Sponsored by XSARUS
|
Foto's werkbezoek 69, van 7 februari t/m 16 februari 2024.
|
|
Nieuwste editie!
