|
|
Jaargang 2004 Nr. 4
Van de voorzitter
Een O.C. op de rand van 2004. Een jaar dat, zoals menigeen ervaren zal hebben, omgevlogen is. Een jaar waarin door de één voorspoed ervaren werd en door een ander tegenspoed.
Wat dat betreft maakt het niet uit in welk land iemand woont. Overal op deze wereld kunnen blijdschap en verdriet zo heel dicht bij elkaar liggen. Voorbeelden mondiaal te over onder rijk en arm, ouderen en jongeren.
In ons land de zorg over het zich sterk makende fundamentalisme, wat zelfs moord tot gevolg had. In Oekraïne het alsmaar groter wordende verschil tussen arm en rijk, waarbij geld een machtsmiddel is om zelfs verkiezingen naar eigen hand te zetten.
Wat spreekt Maria, de moeder van de Heere Jezus, in haar lofzang dan van hogere dingen. Ook zij heeft in haar leven ondervonden wat voorspoed en tegenspoed is. Maar ten diepste zingt zij haar Magnificat vanuit een geestelijke rijkdom!
Wat stichting OZO betreft opnieuw een jaar waarin de zegeningen geteld mogen worden. Met grote dankbaarheid mogen de jaarcijfers van 2003 in deze O.C. staan. Maar ook in 2004 geven de giften alle reden tot blijdschap.
We hopen dat u in 2005 opnieuw blijk zult geven van uw steun: we doen het werk niet voor onszelf, maar voor onze allerarmste Oekraïense ouderen die de hulp nog steeds zo hard nodig hebben.
Teun Bakker
Presentaties
Maar liefst vier keer werd Stichting Onderlinge Zorg Oekraïne in de afgelopen twee maanden gevraagd om een videopresentatie te verzorgen. In totaal brachten deze bijeenkomsten (collectes en verkooptafel) € 1323,30 op.
Alle gevers en geefsters van de verschillende verenigingen: heel hartelijk bedankt!
Kleding breien
Mevrouw Winkels uit Oude-Tonge is bijna 80 jaar en nog zeer bedreven in het hanteren van een volautomatische breimachine. Nadat zij enkele vorige O.C.’s onder ogen kreeg besloot zij haar nog volop aanwezige energie aan te wenden voor het vervaardigen van prachtige kinderkleding voor St. OZO.
Onlangs kon al een doos vol kleding worden opgehaald. Mevrouw Winkels, heel hartelijk bedankt voor deze spontane geste!
Vervoerwerkbezoek
Het derde werkbezoek van 2004, in augustus, werd gesponsord door de volgende bedrijven:
Autobedrijf v.d. Kooy te Spijkenisse stelde een Movano bestelbus ter beschikking en de brandstof werd gesponsord door Aardappelhandel Westhoeve te Ouddorp en Lisdy’s Meubelen te Goedereede.
Zonder deze medewerking zou het voor St. OZO niet mogelijk zijn om 95% rendement uit uw giften te realiseren. Daarom worden deze bedrijven heel hartelijk dank gezegd!
Buitenlandse heersers in Oekraïne
Oekraïne stond voor het grootste deel van zijn geschiedenis onder vreemde heerschappij, onder vreemde heersers: Litouwse groothertogen gevolgd door Poolse koningen, Russische tsaren, Sovjet-leiders, Habsburgse keizers, met tussendoor nog Mongoolse en Hitler-Duitse invasies, genoeg om een heel boek over de geschiedenis van Oost-Europa te vullen.
We beperken ons in deze O.C. tot de Sovjettijd. De allereerste president van Oekraïne had niets Oekraïens in zich. Christian Rakovski (1873-1941) was juist een echte internationalist: een Roemeens staatsburger geboren in Bulgarije, opgeleid in Zwitserland en Frankrijk, en geheel aan de marxistische wereldrevolutie gewijd.
Hij steunde in Rusland de Oktoberrevolutie van 1917 en trok dat jaar als partijorganisator naar Odessa. Toen de communisten in 1918 de Oekraïense Socialistische Sovjet Republiek uitriep, werd hij president.
De Oekraïense SSR, die geheel aan Moskou was onderworpen, stond vijandig tegen alles wat Oekraïens was. “Het gebruik van de Oekraïense taal als staats- en bestuurstaal zou een overbodige en reactionaire stap zijn”, verklaarde Rakovski kort nadat hij aan de macht kwam.
Toch probeerde Rakovski later toch enige ruimte te creëren, omdat hij geloofde in een federatieve unie van Sovjetstaten. Sovjet-Oekraïne sloot internationale verdragen en werd door negen staten erkend, waaronder Duitsland en Turkije.
Maar in 1924 ging Oekraïne geheel op in de Sovjet-Unie. Rakovski werd Sovjetgezant in Londen, en zou uiteindelijk het slachtoffer van de Stalin-terreur worden. Sovjetbaas Nikita Chroesjtsjov (1894-1971) is wellicht de meest ‘Oekraïense’ van de buitenlandse heersers die Oekraïne heeft gekend.
Tot in het Kremlin tooide hij zich met de witte boerenkiel die de Oekraïense boeren dragen. Deze Russische boerenzoon trok op zijn vijftiende naar het Oost-Oekraïense Joezovka (later Stalino, nu Donetsk) waar zijn vader in de mijn werkte.
Nikita werd arbeider en klom snel op in de partijrangen. In 1937 werd hij lid van het Politburo en een jaar later Eerste secretaris van het Oekraïens Centraal Comité.
In die functie beloofde hij alles te doen om ‘alle fascistische agenten, trotskisten, boecharinisten en verwerpelijke bourgeoisnationalisten in ons vrije Oekraïense land te vernietigen’.
In 1939 zag hij toe op de bezetting en het sovjetiseren van het Poolse West Oekraïne. Na de dood van Stalin in 1953 gebruikte Chroesjtsjov Oekraïne als zijn machtsbasis.
Hij beklemtoonde de band tussen Rusland en Oekraïne, ondermeer door de Krim aan Oekraïne af te staan. Maar hij zag de Oekraïners vooral als ‘Klein-Russen’.
De russificatie, het economisch dirigisme vanuit het Kremlin en de onderdrukking van de kerk gingen gewoon door. In 1964 moest hij aftreden.
Eigenlijk zou je kunnen zeggen dat Oekraïne nu nog steeds door een ‘buitenlander’ wordt geleid. Leonid Koetsjma, geboren in 1938, had weliswaar Oekraïense ouders, maar toen hij in maart 1990 in het Sovjet-Oekraïense parlement werd gekozen gaf hij als nationaliteit ‘Russisch’ op.
Dat was destijds niet ongebruikelijk voor Russischtaligen of kinderen van gemengde huwelijken: ‘Russisch’ werd vereenzelvigd met het heersende Sovjetsysteem en bood daardoor betere carrièrekansen.
Toen Koetsjma premier werd moest hij Oekraïner worden, maar hij heeft nog steeds moeite met de taal!!
Momenteel vindt er, nu Koetsjma gaat aftreden, een machtsstrijd plaats. Door corruptie beïnvloed vallen de verkiezingen uit in het voordeel van de pro-Russische kandidaat Janoekovitsj, terwijl het naar vrijheid smachtende volk de westers georiënteerde Joesjtsjenko adoreert.
Een geschil dat herinneringen oproept aan de Koude Oorlog. Hoe uit de impasse te geraken weet vooralsnog niemand.
(Bron: Oekraïne Magazine)
Toelichting van de penningmeester
Met grote dankbaarheid en met groot genoegen melden wij u dat we wederom een geweldig druk, maar zegenrijk jaar achter de rug hebben. Een jaar waarin de meeste aandacht uitging naar de bouw van het verzorgingshuis.
Een bede werd verhoort en een droom wordt werkelijkheid. Nauwelijks drie jaar na de oprichting van onze stichting kon een aanvang worden genomen met de bouw van het zo dringend nodige verzorgingshuis.
De medewerkers van Stichting OZO wensen nadrukkelijk neer te schrijven dat zij naast God veel dank verschuldigd zijn aan alle donateurs die het werk van de stichting tot hiertoe hebben mogelijk gemaakt.
Op het moment dat wij dit neerschrijven is men in Oekraïne al in de afbouwfase beland van het verzorgingshuis en als de winter invalt kan men binnen in het gebouw gewoon doorwerken.
Met dit voor onze kleine stichting geweldig grote project is ook de bodem van de kas in zicht gekomen, terwijl het gebouw nog ingericht moet gaan worden. Wij doen vrijmoedig een beroep op uw goedgeefsheid om een extra gift in overweging te nemen.
We benadrukken het nog maar eens: van iedere euro die u ons ter beschikking stelt komt 95% terecht waar u het voor geeft.
In verband met de bouw van het verzorgingshuis staat de ´werving´ van nieuwe hulpadressen op een laag pitje. Medio 2005 hopen we de draad hiervan weer op te pakken.
Vanuit het verzorgingshuis denken we het voedselproject doelmatiger te kunnen onderhouden. Weer sluiten we een jaar af waarin we de zegen van God mochten ervaren en met grote dankbaarheid op terugkijken.
Heeft u vragen over de financiële zaken, dan kunt u bellen met penningmeester Albert van Holten. Tel: 0187-489228.
|
Copyright © 2011 | Sitemap | Webdesign & development by St. OZO | Sponsored by XSARUS
|
Foto's werkbezoek 69, van 7 februari t/m 16 februari 2024.
|
|
Nieuwste editie!
